ζουρλομανιταρο η Αμανίτης Μυγοκτόνος (Amanita Muscaria) 2

http://periplanomeno.wordpress.com/2011/12/25/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CF%83%CE%B7%CF%82/

Πασίγνωστα από την αρχαιότητα ήταν στην χώρα μας τα μανιτάρια. Θεωρούνταν μάλιστα εκλεκτή τροφή. Διάφοροι ερευνητές ισχυρίζονται ότι η αμβροσία που ήταν το έδεσμα των θεών του Ολύμπου δεν ήταν παρά ένα μανιτάρι και μάλιστα ο αμανίτης (amanita muscaria). Το συγκεκριμένο είδος έχει παραισθησιογόνες ιδιότητες και οι πρόγονοί μας απέδιδαν σ’ αυτό μαγικές δυνάμεις. Τα μανιτάρια αυτά μαζί με τα μανιτάρια του είδους (Phallus impudicus) ήταν τα μανιτάρια των Κένταυρων των Σάτυρων και των Μαινάδων της Μυθολογίας και αναπόσπαστο κομμάτι στα Διονυσιακά αλλά και στα Ελευσίνια μυστήρια.
Είναι από τα ωραιότερα μανιτάρια, το μανιτάρι των παραμυθιών. Όταν βγαίνει από τη γη μοιάζει με μικρή μπάλα του γκολφ. Γρήγορα μεγαλώνει σχίζοντας στα δυο την λευκή παχιά μεμβράνη που το σκεπάζει και προβάλλει το ολοκόκκινο κεφάλι του διάσπαρτο με άσπρες βούλες. Έχει ιδιότητες παραισθησιογόνες και ναρκωτικές, μεθυστικές και αφροδισιακές.
Πιθανολογείται ότι αποτελούσε την βάση του “κυκεώνα” των ελευσίνιων μυστηρίων. Όπως ήταν το κύριο συστατικό των ουσιών που χρησιμοποιούνταν στις τελετές των Σαμάνων.

Τα γνωστά από την αρχαιότητα μανιτάρια, που φυτρώνουν στα δάση και στους κάμπους της Ελλάδας, δεν έχουν δυστυχώς στις μέρες μας τη φήμη που τους αξίζει. Οι νεότεροι δεν τα γνωρίζουμε πια, στους δε ηλικιωμένους θυμίζουν τα δύσκολα χρόνια της ανέχειας.

Όμως, αντιθέτως με τα όσα συχνά νομίζουμε, τα μανιτάρια είναι πλούσια σε θρεπτικές ουσίες, έχουν τις ίδιες πρωτεΐνες με το κρέας, χωρίς να έχουν τις τοξίνες και τα λίπη του. Ακόμη είναι μια τροφή που περιέχει μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία. Ένα είδος μανιταριών, τα αλαφίτια (cantharellus cibarius) με το βερικοκί χρώμα τους περιέχουνε χρυσό, αποτελώντας έτσι μοναδική τροφή τέτοιου τύπου!

Παρόλο που στη Γαλλία και την Ιταλία τα άγρια μανιτάρια είναι δυσεύρετα και πολύ ακριβά, στην Ελλάδα τα υποβαθμίζουμε και έχουν γίνει πια γνωστά στην καλύτερη περίπτωση ως “σχάρας” στα μεζεδοπωλεία της μόδας, στη χειρότερη δε, ως “διακοσμητικά” στις πίτσες. Στην Ελλάδα τα αγοράζουμε συσκευασμένα σε βαζάκι, κονσέρβα, κατεψυγμένα και τις περισσότερες φορές εισαγόμενα, όταν ακόμα έξω από τα σπίτια μας, την Άνοιξη και το Φθινόπωρο, με τις βροχές, φυτρώνουν κυριολεκτικά “σαν μανιτάρια”.

Όμως αφού μπορεί να είναι μέχρι και θανατηφόρα κάποια από αυτά όταν καταναλωθούν, το μάζεμα των μανιταριών θέλει αρκετή προσοχή, ειδικά όταν δεν είστε ειδικός. Και αυτό γιατί ένας και μόνο δηλητηριασμένος μύκητας αρκεί για να δηλητηριάσει ένα ολόκληρο καλάθι με πεντανόστιμα καστανομανίταρα (boletus badius).

Πέρα από τα φαγώσιμα υπάρχουν και τα φαρμακευτικά, που προκαλούν παρενέργειες όταν τα τρώμε. Μερικά δεν τρώγονται ωμά και άλλα είναι γνωστά για τις ναρκωτικές ουσίες τους. Παραδείγματα τέτοιων μανιταριών είναι το χαρακτηριστικό μανιτάρι που έχει έντονο κόκκινο, η καφετί καπέλο με άσπρες βούλες, (amanita pantherina, amanita muscaria), ο αμανίτης μυγοκτόνος, ο οποίος είναι παραισθησιογόνο και ναρκωτικό είδος γνωστό και ως “τρελομανίταρο”. Χρησιμοποιείτο στη λαϊκή ιατρική τής Aνατολικής Θράκης ως φάρμακο κατά της θέρμης, του παροξυσμού και της ζούρας (καχεξίας). Πρέπει να τονίσουμε ότι μερικά μανιτάρια της οικογένειας coprinus εάν συνδυαστούν με οινοπνευματώδη γίνονται δύσπεπτα. Έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποτοξίνωση των αλκοολικών, προκαλώντας τους, εμετούς και πονόκοιλο μετά την κατανάλωση αλκοόλης.

Μια προειδοποίηση: Τα μανιτάρια είναι ένα είδος ανάμεσα στα φυτά και τα ζώα, πολύ ευαίσθητο και γι’ αυτό πρέπει να καταναλώνονται ολόφρεσκα. Ένας καλός σύγχρονος τρόπος διατήρησής τους είναι να τα καταψύξουμε αφού τα έχουμε καθαρίσει και πλύνει. Έτσι δεν χάνουν την γεύση τους όταν μαγειρεύονται παγωμένα.

Στο πολύ ενδιαφέρον video μπορούμε να δούμε τη σημασία του μαγικού μανιταριού σε όλες τις εποχές, τη σχέση του με τις θρησκείες και τα έθιμα όλου του κόσμου, όπως και την κατάρριψη πολλών μύθων…

(CC) για Ελληνικούς υπότιτλους .




Από τα πλέον εντυπωσιακά και αναγνωρίσιμα μανιτάρια…

… γνωστό για τις ψυχοτρόπες ιδιότητές του …

Οι μικρές λευκές κηλίδες του είναι παραισθησιογόνες ουσίες…

1 γραμμάριο Amanita Muscaria περιέχει περίπου 50-100 mg ιβοτενικού οξέος, που θεωρείται τοξική δόση…

Ως είδος έχουν μεγάλη ιστορία στον πλανήτη. Η χρήση τους, μάλιστα, απέκτησε θρησκευτική σημασία σε ορισμένους πολιτισμούς, όπως της Σιβηρίας, της αρχαίας Ινδίας, της Σκανδιναβίας.

Για τους σαμάνους της Σιβηρίας τα Amanita Muscaria ήταν ένας εναλλακτικός τρόπος να περιέλθουν σε έκσταση… (Κανονικά, γι’ αυτό το σκοπό χρησιμοποιούν παρατεταμένα τύμπανα και χορό).

Οι Λάπωνες τα αφήνουν να ξεραθούν κι ύστερα τα βάζουν μέσα σε μπουκάλια με κρασί, όπου τα αφήνουν για 2-3 μήνες, πριν τα γευθούν…

Οι ιθαγενείς του Αμαζονίου επίσης τα αφήνουν να ξεραθούν και ύστερα τα καπνίζουν σε πίπες μαζί με καπνό.

Ενώ οι Ινδοί τα μαγειρεύουν με ρύζι…

Αναζητώντας τα άγρια μανιτάρια 

Στα δασώδη βουνά της βόρειας Ελλάδας, μέσα στην καταρρακτώδη βροχή και στην πυκνή ομίχλη, υπό τον κίνδυνο των λύκων και των αρκούδων, εκατοντάδες άνθρωποι αναζητούν σπάνιους θησαυρούς οπλισμένοι με ένα μαχαίρι, ένα καλάθι και έναν… οδηγό μανιταρογνωσίας. Τα άγρια μανιτάρια της ελληνικής υπαίθρου έχουν μετατραπεί σε αντικείμενο του πόθου για αυτούς τους παθιασμένους μανιταρόφιλους – για λόγους που δεν περιορίζονται στις γαστριμαργικές απολαύσεις. Η εξεύρεση, η συλλογή και κυρίως η ταυτοποίηση κάθε είδους μανιταριού αποτελεί αυτοσκοπό και απαιτεί αφοσίωση που συναντάται συνήθως σε κυνηγούς ορχιδέων ή μανιώδεις συλλέκτες. Μεταδίδοντας τις πατροπαράδοτες γνώσεις μυκητολογίας από στόμα σε στόμα, με πρακτικά εγχειρίδια και προσφάτως μέσω ίντερνετ, η μανιταρόφιλοι αυξάνονται και πληθύνονται. Μάλιστα, την τελευταία δεκαετία έχουν δημιουργήσει εξειδικευμένους συλλόγους σε ολόκληρη τη χώρα, οργανώνουν σεμινάρια μανιταρογνωσίας, ομαδικές εξορμήσεις και διεθνείς γιορτές μανιταριού!
Η αναγέννηση του παράξενου αυτού «σπορ» ξεκίνησε πριν περίπου δύο δεκαετίες, χάρη στον κ. Γιώργο Κωνσταντινίδη, έναν παθιασμένο ερασιτέχνη μυκητολόγο ο οποίος μεταφράζοντας ξένα βιβλία εμβάθυνε στην μανιταρογνωσία και αποφάσισε να εκδώσει απλά εγχειρίδια που θα έφερναν σε επαφή τους Έλληνες με τις ποικιλίες του τόπου τους.«Αν και οι αρχαίοι Έλληνες είχαν εμβαθύνει στη μυκητογνωσία και όλοι οι όροι της μυκητολογίας είναι ελληνικοί (η ίδια η ρίζα της λέξεις “μύκις” προέρχεται από τις αρχαίες Μυκήνες), η γνώση αυτή η γνώση χάθηκε για πολλούς αιώνες. Το 1993 προσπάθησα να την επαναφέρω με δειλά βήματα, εκδίδοντας τα πρώτα φυλλάδια-οδηγούς», αναφέρει μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Κωσταντινίδης.
Η μανιταροφιλία διαδίδεται

Ακολούθησαν κι άλλα φυλλάδια, καθώς και έξι βιβλία μανιταρογνωσίας, τα οποία απέκτησαν σταδιακά φήμη και προσέλκυσαν εκατοντάδες κατοίκους της Βόρειας Ελλάδας στο «σπορ» της συλλογής μανιταριών. «Αυτό που έκανα στην ουσία ήταν μια συστηματική ταξινόμηση, δηλαδή ταυτοποίηση των μανιταριών και κατανομή τους σε γένη, οικογένειες, φύλα. Είναι εκλαϊκευμένη μυκητογνωσία με αναλυτικές περιγραφές σε απλή γλώσσα για όλους. Αυτή η γνώση έδωσε στους ερασιτέχνες ασφάλεια απέναντι στον τρομερό φόβο του δηλητηριώδους μανιταριού. Και μετά από δεκαετίες αποφάσισαν να αποδράσουν από το σαλόνι τους και να βγουν στα δάση να ψάχνουν μανιτάρια», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Κωσταντινίδης.
Το 1999 ιδρύθηκε ο πρώτος Σύλλογος Μανιταρόφιλων Δυτικής Μακεδονίας, ενώ με το πέρασμα των χρόνων δημιουργήθηκαν άλλοι οκτώ σε Ελλάδα και Κύπρο. Οι μανιταρόφιλοι διοργανώνουν γιορτές μανιταριού που συγκεντρώνουν 20.000 επισκέπτες από όλο τον κόσμο, ενώ σε τακτά χρονικά διαστήματα ταξιδεύουν στην Ευρώπη όπου συμμετέχουν σε συνέδρια και πανεπιστημιακές έρευνες.
Ανακαλύπτοντας τις κρυφές ποικιλίες
Για τους απλούς ανθρώπους της Βόρειας Ελλάδας, τα εγχειρίδια ήταν μία πύλη για να γνωρίσουν απ’ την αρχή τις ποικιλίες του τόπου τους. «Μεγαλώνοντας στα Γρεβενά γνώριζα μόνο δύο είδη μανιταριών, το πρόβιο και το ζαρκαδίσιο. Όλα τα άλλα είδη τα ονομάζαμε “ζουρλομάρταρα” και οι χωρικοί στην πραγματικότητα τα φοβόντουσαν, ακριβώς γιατί δεν τα γνώριζαν. Δεν αγγίζαμε τίποτα, γιατί καθένα από αυτά θα μπορούσε να είναι δηλητηριώδες! Μάλιστα, όλοι γνωρίζαμε ότι αν ακουμπούσες έστω και λίγο το μαχαίρι σου σε δηλητηριώδες μανιτάρι, οι επιβλαβείς ουσίες μεταφέρονται σε ό,τι άλλο έρχεται σε επαφή με το μαχαίρι. Βγαίνοντας στο δάσος, όμως, έχεις μόνο ένα μαχαίρι. Αν κόψεις έστω και ένα “λάθος” μανιτάρι δηλητηριάζεις όλα τα μανιτάρια που κόβεις στη συνέχεια», λέει στο «Βήμα» ο συνταξιούχος αστυνομικός κ. Γιώργος Μπατσίλας.
Όπως διηγείται, με τον πρακτικό οδηγό ανά χείρας άρχισε να αναγνωρίζει τα ασφαλή και τα δηλητηριώδη, κατορθώνοντας να απολαύσει πολλά διαφορετικά «ζουρλομάρταρα» χωρίς φόβο. Παρ’ όλα αυτά κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος – ιδίως όταν βρίσκεται στα πρώτα του βήματα. Γι’ αυτό οι έμπειροι γνώστες προσφέρουν δωρεάν online ταυτοποίηση μανιταριών σε όσους ανησυχούν για το τελευταίο τους απόκτημα και αποστέλλουν στην ιστοσελίδα www.manitari.gr τη σχετική φωτογραφία.

Πηγές

nikos-manitarielassonas.blogspot.com

matergaea.blogspot.com

kykeon.ning.com

valentine.gr

tovima.gr

ipet.gr

Απίστευτα φάρμακα που έχετε όλοι στο σπίτι σας και δεν το φαντάζεστε!

 http://wwwaristofanis.blogspot.com/2012/03/blog-post_3640.html

Δείτε ποια είναι και πως χρησιμοποιούνται...

1. Γαρύφαλλο.
Αντιμετωπίζει τα κοψίματα...

Ρίξε λίγο γαρίφαλο σε σκόνη πάνω στο κόψιμό σου για να αποφύγεις τον κίνδυνο μόλυνσης. Εκτός από υπέροχο μπαχαρικό, το γαρίφαλο είναι και πλούσιο σε ευγενόλη, ένα χημικό με παράλληλη αντισηπτική και παυσίπονη δράση.

2. Ζάχαρη.
Αντιμετωπίζει το λόξιγκα! Την επόμενη φορά που θα σε ενοχλήσει, πάρε την γλυκιά σου εκδίκηση καταπίνοντας 1 κ. γ. ζάχαρη. Οι ειδικοί πιστεύουν πως η ζάχαρη επιδρά στο νευρομυϊκό σύστημα, που κανονικά θα έδινε εντολή στους μύες του διαφράγματος να συνεχίσουν τις σπασμωδικές συσπάσεις, ήτοι τον λόξιγκα.

3. Ελαιόλαδο.
Αντιμετωπίζει τα ...

εκζέματα! Για να καταπραΰνεις ένα έκζεμα, χρησιμοποίησε λίγο ελαιόλαδο απευθείας στο σημείο όπου εντοπίζεται το πρόβλημα. «Φουλ» σε αντιοξειδωτικά, τα οποία καταπολεμούν τις φλεγμονές που σχετίζονται με το έκζεμα, το ελαιόλαδο είναι η βάση για πολλά εν υδατικά καλλυντικά, όμως όταν χρησιμοποιείται αυτούσιο δεν περιέχει χημικά που μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό, όπως οι κρέμες που βρίσκεις στο εμπόριο. Και όχι μόνο. Το ελαιόλαδο βοηθά και στην επανόρθωση της επιδερμίδας, εμποδίζοντας τη δημιουργία ρυτίδων ή καφέ «λεκέδων». Με ένα κομμάτι βαμβάκι τρίψε ελαφρά 1 κ.γ. ελαιόλαδο στο επίμαχο σημείο. Σε σοβαρά περιστατικά, μετά την επάλειψη με λάδι τύλιξε το σημείο με πλαστική μεμβράνη και άσε την σε όλη τη διάρκεια της νύχτας για καλύτερη ενυδάτωση.

4. Βότκα.

Αντιμετωπίζει την κακοσμία των ποδιών! Αν τα πόδια σου μυρίζουν κάτι λιγότερο από ευχάριστα, μπορείς να έχεις θεαματικά και... μυρωδικά αποτελέσματα, αν τα τρίψεις με ένα πανάκι βουτηγμένο σε βότκα. Γρήγορα θα απαλλαγείς από τη δυσάρεστη οσμή. Κάνει την ίδια δουλειά με το οινόπνευμα για εντριβές (που μπορείς να χρησιμοποιήσεις αν προτιμάς να απολαύσεις το ποτάκι σου). Η βότκα περιέχει αλκοόλ που είναι αντισηπτικό και δημιουργεί ξηρότητα, οπότε καταστρέφει τους μύκητες και τα βακτήρια που ευθύνονται γι' αυτές τις απαίσιες μυρωδιές, καταπολεμώντας παράλληλα την υγρασία που ευνοεί την ανάπτυξή τους.

5. iPod.

Αντιμετωπίζει την υψηλή αρτηριακή πίεση! Τριάντα λεπτά κατάλληλης μουσικής κάθε μέρα μπορούν να κατεβάσουν την υψηλή αρτηριακή πίεση σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Παν/μίου της Φλωρεντίας στην Ιταλία. Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως τα άτομα που ακολουθούσαν φαρμακευτική αγωγή για την πίεση, την έριξαν ακόμα περισσότερο ακούγοντας απαλή μουσική και αναπνέοντας αργά. Η συστολική πίεση (το πρώτο νούμερο που εμφανίζεται στη μέτρηση) έπεσε κατά 3,2 μονάδες σε μία εβδομάδα, ενώ ένα μήνα μετά είχε μειωθεί κατά 4,4.

6. Κυδώνι.

Αντιμετωπίζει την αιμορραγία των ούλων! Κόψε ένα κυδώνι και ρίξ' το σε λευκό κρασί. Άφησε το για 1 βδομάδα. Χρησιμοποίησε το για να κάνεις πλύσεις. Έχει αιμοστατικές ιδιότητες.

7. Φυτικό λάδι.

Αντιμετωπίζει το συχνό σπάσιμο των νυχιών! Μήπως τα εύθραυστα νύχια σου σε ταλαιπωρούν και σε κάνουν να ντρέπεσαι για την εμφάνισή τους; Υπάρχει λύση! Για να αποκτήσεις μακριά και γερά νύχια, πρέπει να λύσεις το πρόβλημα της αφυδάτωσης. Εκτός από μια καλή ενυδατική κρέμα για τα χέρια που επιβάλλεται να χρησιμοποιείς σε καθημερινή βάση, δοκίμασε και μια θεραπεία νυκτός με σίγουρα αποτελέσματα: Πριν πέσεις για ύπνο, άλειψε τα χέρια σου με φυτικό λάδι και μετά φόρεσε πλαστικά γάντια μίας χρήσης. Ενώ εσύ κοιμάσαι, τα γάντια θα βοηθήσουν το λάδι να εισχωρήσει στο δέρμα σου, προσφέροντας στις ταλαιπωρημένες παλάμες και τα νύχια σου έξτρα ενυδάτωση.

8. Παγωτό.

Αντιμετωπίζει το κάψιμο στη γλώσσα! Σίγουρα σου έχει συμβεί πολλές φορές: ήπιες την πρώτη γουλιά από τον ελληνικό καφέ σου ή δάγκωσες την καυτή πίτσα και κατακάηκες... Ο ιστός στο επάνω εσωτερικό του στόματος είναι εξαιρετικά λεπτός γι' αυτό και πολύ ευαίσθητος στις καυτές τροφές. Αν δεν είχες υπομονή να κρυώσει λίγο το τυρί στην πίτσα σου, ανακουφίσου στη στιγμή με μια κουταλιά παγωτό ή παγωμένο γιαούρτι. Ένα παγωμένο αναψυκτικό ή ένα παγάκι στο στόμα θα σε σώσουν επίσης, αρκεί να βγάλεις το παγάκι πριν αρχίσεις να πονάς για τον αντίθετο λόγο!

9. Μέντα ή κανέλα.

Αντιμετωπίζει το άγχος από το κυκλοφοριακό! Σε μια έρευνα που διεξήγαγε η NASA, οι επιστήμονες του Παν/μίου Wheeling κατέγραψαν τις αντιδράσεις 25 φοιτητών που υποβλήθηκαν σε έντονες συνθήκες οδήγησης. Εκείνοι που μασούσαν τσίχλα μέντας δήλωσαν πως η αίσθηση κόπωσης και το άγχος μειώθηκε κατά 20%. Η μέντα και η κανέλα ελάττωσαν τη νευρικότητα κατά 25%, αύξησαν τα αντανακλαστικά κατά 30% και έκαναν τη διαδρομή να φαίνεται συντομότερη κατά 30%. Αντιπαθείς τις τσίχλες; Τοποθέτησε αρωματικά κανέλας ή μέντας στο αυτοκίνητό σου.

10. Πατάτα.

Αντιμετωπίζει τα εξανθήματα! Οι ουσίες που μπορούν να προκαλέσουν εξανθήματα είναι αρκετές - από τη χρήση ακατάλληλων προϊόντων μέχρι τα απορρυπαντικά ή τα φυτά. Είτε προκαλούν κοκκινίλες στο δέρμα και κνησμό είτε πυορροούν. Το βασικό τους χαρακτηριστικό είναι ότι είναι εξαιρετικά ενοχλητικά. Για να ανακουφιστείς, φτιάξε χυμό πατάτας. Πώς; Αποχύμωσε 2 πατάτες και βούτηξε μια γάζα στο χυμό.

11. Μπαλάκι του τένις.

Αντιμετωπίζει πονεμένα πόδια! Για ένα ευχάριστο και εντελώς δωρεάν μίνι μασάζ στα ταλαιπωρημένα σου πόδια, βγάλε τα παπούτσια και τις κάλτσες σου και κύλισε κάθε πατούσα σου πάνω σε ένα μπαλάκι του τένις ή του γκολφ. Για έξτρα ανακούφιση χρησιμοποίησε ένα μπουκάλι παγωμένο νερό.

12. Λεμόνια ή ελιές.

Αντιμετωπίζουν την ταξιδιωτική ναυτία! Η ταξιδιωτική ναυτία αυξάνει την έκκριση σάλιου, που εντείνει την αίσθηση αδιαθεσίας. Οι ελιές περιέχουν τανίνες, συστατικά, τα οποία στεγνώνουν το στόμα και ανακουφίζουν από τα συμπτώματα. Μόλις νιώσετε ότι κάτι δεν πάει καλά, ρίξτε 2 ελιές στο στόμα σου ή πιείτε το χυμό από ένα κομμάτι λεμόνι!

13. Μολύβι.

Αντιμετωπίζει τον πονοκέφαλο! Όταν αγχώνεστε ή έχετε νεύρα, το πιθανότερο είναι ότι σφίγγετε ασυναίσθητα τα σαγόνια και τα δόντια σας, σωστά; Δυστυχώς, η κίνηση αυτή «τεντώνει» τους μυς που συνδέουν τα σαγόνια με τους κροτάφους και είναι αρκετή για να προκαλέσει πονοκέφαλο. Την επόμενη, λοιπόν, φορά που θα βρεθείτε στα πρόθυρα της κρίσης, τοποθετήστε ένα μολύβι ανάμεσα στα δόντια σας, αλλά χωρίς να το δαγκώνετε. Μ' αυτό τον τρόπο ξεκουράζετε τους μυς από την ένταση και γλιτώνετε τον πονοκέφαλο.

14. Γιαούρτι.

Αντιμετωπίζει τη δυσάρεστη αναπνοή! Πολυάριθμες εργαστηριακές έρευνες έχουν δείξει το εξής παράδοξο: τα ζωντανά βακτήρια που περιέχει το γιαούρτι μπορούν να καταπολεμήσουν τη δυσάρεστη αναπνοή - η οποία προκαλείται από βακτήρια! Φαίνεται πως οι «καλοί» οργανισμοί που ζουν στο γιαούρτι εξουδετερώνουν τους «κακούς» που κατοικούν στο στόμα μας και είναι υπεύθυνοι για την κακοσμία του στόματος.

15. Listerine.

Αντιμετωπίζει τις φουσκάλες! Το κλασικό συστατικό για δροσερή αναπνοή -και ένα πολύ δυνατό αντισηπτικό- κάνει και για τις φουσκάλες. Πότισε με το στοματικό διάλυμα ένα κομμάτι βαμβάκι και πίεσέ το ελαφρά πάνω στο σημείο τρεις φορές τη μέρα μέχρι η φουσκάλα να ξεραθεί και να μη σε πονάει πια.

16. Μελισσόχορτο.

Αντιμετωπίζει τον έρπη ζωστήρα! Το μελισσόχορτο ή lemon balm είναι το πιο αποτελεσματικό βότανο για την αντιμετώπιση του έρπη ζωστήρα (έναν τύπο ιού του έρπητα, που όμως δεν έχει σχέση με το συνώνυμο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα), αφού διαθέτει αντιβιοτικές ιδιότητες που δρουν κατά του ιού. Βράστε 2 με 4 κουταλιές μελισσόχορτο, άστε το να κρυώσει και μετά χρησιμοποιήστε ένα κομμάτι βαμβάκι για να ταμπονάρετε με το βότανο το οίδημα αρκετές φορές τη μέρα.

17. Γλυκόριζα.

Αντιμετωπίζει τους κάλους και τα κότσια! Όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται, η γλυκόριζα περιέχει συστατικά που μοιάζουν με οιστρογόνα και έχουν την ιδιότητα να μαλακώνουν τα σκληρά μέρη στους κάλους και τα κότσια, που μας ταλαιπωρούν. Διαβάστε τη συνταγή για να φτιάξετε στο σπίτι σας τη θεραπευτική κρέμα εύκολα και απλά: Θα αλέσετε μερικά κομμάτια γλυκόριζας, θα τα ανακατέψετε με 1/2 κ. γλ. βαζελίνη και, τέλος, θα τρίψετε το μίγμα στα προβληματικά σημεία.

18. Μήλο.

Αντιμετωπίζει το κιτρίνισμα των δοντιών! Ποια ήταν η πρώτη παροιμία που μάθαμε όταν ήμασταν μαθητές στο σχολείο; «Ένα μήλο την ημέρα, το γιατρό τον κάνει πέρα». Σωστά! Επιπλέον, τα τραγανά φρούτα, όπως τα μήλα, και τα λαχανικά δρουν σαν... μικρές οδοντόβουρτσες όταν τα μασάμε. Ο λόγος, όπως εξηγούν οι ειδικοί, είναι ότι διαθέτουν μια φυσική καθαριστική δράση που απομακρύνει τους λεκέδες από το σμάλτο των δοντιών.

19. Μονωτική ταινία.

Αντιμετωπίζει τις μυρμηγκιές! Κι όμως πιάνει! Αν καλύψετε τη μυρμηγκιά σας με ένα κομμάτι μονωτικής ταινίας θα έχετε πολύ καλά αποτελέσματα! Για να το κάνετε σωστά, καθαρίστε πρώτα την περιοχή. Μετά κόψτε ένα κομμάτι μονωτικής ταινίας λίγο μεγαλύτερο απ΄ τη μυρμηγκιά. Ανά 3 μέρες βγάζετε την ταινία και απομάκρυνε τα νεκρά κύτταρα τρίβοντας με ελαφρόπετρα ή λίμα. Συνεχίστε μέχρι να εξαφανιστεί. Τα χημικά της ταινίας σκοτώνουν τη μυρμηγκιά.

20. Μαγειρική σόδα.

Αντιμετωπίζει την ουρολοίμωξη! Με τα πρώτα συμπτώματα, διαλύστε ½ κ.γ. μαγειρική σόδα σε 1 ποτήρι νερό και πιείτε το. Συνεχίστε να το πίνετε μία φορά τη μέρα μέχρι να καταφέρετε να πατε στο γιατρό για να σας γράψει αντιβίωση. Η μαγειρική σόδα αυξάνει την αλκαλικότητα στο περιβάλλον της.

O Ά γ ρ ι ο ς . . . !!!

ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΓΡΙΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ

---

      Το 1854 ο Μεγάλος Λευκός Αρχηγός στην Ουάσιγκτον (ο Φράνκλιν Πηρς, Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών) πρότεινε να αγοράσει μια μεγάλη ζώνη από τις εκτάσεις των Ινδιάνων και υποσχέθηκε να δημιουργήσει μια περιοχή ελεγχόμενης εγκατάστασης για τον ινδιάνικο λαό. Η απάντηση του Αρχηγού των Ινδιάνων του Σηάτλ, που δημοσιεύουμε εδώ ολόκληρη, θεωρήθηκε ως η πιο ωραία και πιο ουσιαστική διακήρυξη που έγινε ποτέ για το περιβάλλον.      ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ Ν' ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ή να πουλήσετε τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης. Η ιδέα μας φαίνεται περίεργη επειδή ακριβώς δεν μας ανήκουν η δροσιά του αέρα και η διαύγεια του νερού, πώς είναι δυνατό να τα αγοράσετε;

      Κάθε κομμάτι αυτής της γης είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε βελόνα του λαμπερού πεύκου, κάθε αμμουδερή κοίτη ποταμού, κάθε κομματάκι ομίχλης μέσα στα σκοτεινά δάση, κάθε ξέφωτο και κάθε βούισμα εντόμου είναι ιερό στη μνήμη και στην εμπειρία του λαού μου. Οι χυμοί που τρέχουν μέσα στα δέντρα μεταφέρουν τις μνήμες του ερυθρόδερμου ανθρώπου.

      Οι νεκροί των ...λευκών ανθρώπων ξεχνούν τον τόπο που γεννήθηκαν όταν πάνε περίπατο μέσα στα άστρα.

      Οι δικοί μας νεκροί δεν ξεχνούν ποτέ αυτή την υπέροχη γη γιατί είναι η μητέρα του ερυθρόδερμου ανθρώπου. Είμαστε ένα μέρος της γης. Κι αυτή πάλι, ένα κομμάτι από μας. Το ελάφι, το άλογο, ο μεγάλος αετός, είναι οι αδελφοί μας. Τα βράχια στους λόφους, το πράσινο χρώμα των λιβαδιών, η ζεστασιά του πόνου και ο άνθρωπος, όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια.

      Γι αυτό και όταν ο Μεγάλος Αρχηγός στην Ουάσιγκτον μας παραγγέλνει ότι θέλει ν' αγοράσει τη γη μας, ζητάει πολλά από μας.

      Ο Μεγάλος Αρχηγός, μας παραγγέλνει ότι θα μας εξασφαλίσει ένα μέρος έτσι που να μπορούμε να ζήσουμε άνετα μεταξύ μας. Θα γίνει ο πατέρας μας κι εμείς τα παιδιά του. Θα σκεφτούμε, λοιπόν, τη προσφορά του για ν' αγοράσει τη γη μας. Αλλά δεν θα είναι εύκολο. Γιατί αυτή η γη είναι για μας ιερή.

      Αυτό το πεντακάθαρο νερό που κυλά στα ρυάκια και στα ποτάμια δεν είναι μόνο νερό, αλλά και το αίμα των προγόνων μας. Αν σας πουλήσουμε γη πρέπει να θυμάστε ότι είναι ιερή και ότι κάθε αντανάκλαση στο καθαρό νερό των λιμνών μιλά για τα γεγονότα και τις μνήμες της ζωής του λαού μου. Ο ψίθυρος του νερού είναι η φωνή του πατέρα του πατέρα μου.

      Τα ποτάμια είναι τα αδέλφια μας που σβήνουν τη δίψα μας. Τα ποτάμια μεταφέρουν τα κανό μας και τρέφουν τα παιδιά μας. Αν σας πουλήσουμε τη γη μας, πρέπει στο εξής να θυμάστε και να διδάσκετε στα παιδιά σας ότι τα ποτάμια είναι τα αδέλφια μας και τα δικά σας και πρέπει να δείχνετε στο εξής σ' αυτά τα ποτάμια την τρυφερότητα που δείχνετε στον αδελφό σας.

      Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τα ήθη μας. Ένα κομμάτι γης μοιάζει σ' αυτόν μ' ένα οποιοδήποτε άλλο κομμάτι, γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μέσα στη νύχτα και παίρνει απ' τη γη αυτό που έχει ανάγκη. Η γη δεν είναι ο αδελφός του, αλλά ο εχθρός του και μόλις την κυριεύσει, πηγαίνει μακρύτερα. Εγκαταλείπει τους τάφους των προγόνων του κι αυτό δεν τον ενοχλεί. Παίρνει τη γη απ' τα παιδιά του και αυτό δεν τον ενοχλεί. Ο τάφος των προγόνων του και η κληρονομιά για τα παιδιά του πέφτουν στη λήθη. Συμπεριφέρεται στη μητέρα του, τη γη και στον αδελφό του τον ουρανό, σα να ήταν πράγματα που αγοράζονται, που λεηλατούνται, που πουλιούνται, όπως τα πρόβατα ή τα λαμπερά μαργαριτάρια. Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και δεν θα αφήσει πίσω της παρά μια έρημο.

      Δεν ξέρω τίποτα. Τα ήθη μας είναι διαφορετικά από τα δικά σας. Η όψη των πόλεών σας προξενεί κακό στα μάτια των ερυθρόδερμων ανθρώπων. Αλλά αυτό μπορεί και να οφείλεται στο ότι ο ερυθρόδερμος είναι άγριος και δεν καταλαβαίνει.

      Δεν υπάρχει ένα ειρηνικό μέρος στις πόλεις των λευκών ανθρώπων. Δεν υπάρχει τόπος όπου μπορείς ν' ακούσεις τα φύλλα που αναπτύσσονται την άνοιξη, ή το θρόισμα των φτερών κάποιου εντόμου. Αλλά μπορεί να γίνεται έτσι, γιατί είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω. Ο θόρυβος των πόλεων φαίνεται μόνο να προσβάλλει τα αυτιά. Και τι ενδιαφέρον υπάρχει πια στο να ζεις, αν δεν μπορείς να ακούσεις τη μοναχική κραυγή του κοκκινολαίμη ή τις συζητήσεις των βατράχων στα έλη τη νύχτα. Είμαι ένας ερυθρόδερμος και δεν καταλαβαίνω.

      Ο αέρας είναι πολύτιμος για τον ερυθρόδερμο, γιατί όλα τα πράγματα μοιράζονται την ίδια αναπνοή - τα ζώα, τα δέντρα, ο άνθρωπος μοιράζονται όλοι την ίδια ανάσα.

      Ο λευκός άνθρωπος δεν φαίνεται να δίνει σημασία στον αέρα που αναπνέει. Σαν ένα άνθρωπο που θέλει πολλές μέρες για να πεθάνει, είναι αδιάφορος για τη δυσοσμία.

      Αλλά, αν σας πουλήσουμε τη γη μας, πρέπει να θυμόσαστε ότι ο αέρας μας είναι πολύτιμος, ότι ο αέρας μοιράζεται το πνεύμα του μ' όλα αυτά στα οποία δίνει τη ζωή. Ο άνεμος που έδωσε στον παππού μας τη πρώτη του αναπνοή πήρε και τον τελευταίο του αναστεναγμό. Και αν σας πουλήσουμε τη γη μας, πρέπει να τη διαφυλάξετε και να τη διατηρήσετε ως ιερή, ως ένα τόπο όπου ακόμα κι ο λευκός άνθρωπος μπορεί να πάει και γευτεί τον αέρα που γλύκαναν τα αγριολούλουδα των λιβαδιών. Εξετάζουμε, λοιπόν, τη προσφορά σας για να αγοράσετε τη γη μας. Αλλά, αν αποφασίσουμε να τη δεχτούμε, θα βάλω έναν όρο: ο λευκός άνθρωπος θα πρέπει να συμπεριφέρεται στα ζώα αυτής της γης όπως και στα αδέλφια του.

      Είμαι ένας άγριος και δεν γνωρίζω άλλον τρόπο ζωής, είδα κάπου χίλια αγριοβούβαλα να σαπίζουν στο λιβάδι, εγκαταλειμμένα από τον λευκό άνθρωπο, που τα είχε χτυπήσει μ' ένα τραίνο που περνούσε από εκεί. Είμαι ένας άγριος και δεν καταλαβαίνω πώς το σιδερένιο άλογο που καπνίζει μπορεί να είναι πιο σημαντικό από το αγριοβούβαλο που δεν το σκοτώνουμε παρά μόνο για να τραφούμε.

      Τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τα ζώα; Αν εξαφανίζονταν όλα τα ζώα, ο άνθρωπος θα πέθαινε από μια μεγάλη πνευματική ερημιά. Γιατί αυτό που συμβαίνει στα ζώα, σε λίγο συμβαίνει και στον άνθρωπο. Όλα τα πράγματα είναι αλληλένδετα.

      Πρέπει να διδάξετε στα παιδιά σας ότι το χώμα που πατούν έχει γίνει από τις στάχτες των προγόνων μας. Για να σέβονται τη γη, πείτε στα παιδιά σας ότι είναι εμπλουτισμένη από τις ζωές της φυλής μας. Διδάξτε στα παιδιά σας, αυτό που διδάξαμε κι εμείς στα δικά μας, ότι η γη είναι η μητέρα μας. Ό, τι συμβαίνει στη γη συμβαίνει και στους γιους της γης. Όταν οι άνθρωποι περιφρονούν το χώμα, περιφρονούν τον ίδιο τον εαυτό τους.

      Ξέρουμε τουλάχιστον αυτό: η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο, ο άνθρωπος ανήκει στη γη. Αυτό το ξέρουμε.

      Όλα τα πράγματα είναι αλληλένδετα, όπως το αίμα ενώνει μια οικογένεια. Όλα τα πράγματα είναι αλληλένδετα.

      Ό, τι συμβαίνει στη γη, συμβαίνει στους γιους της γης. Δεν είναι ο άνθρωπος εκείνος που ύφανε το νήμα της ζωής, εκείνος είναι μόνο μια κλωστή. Ό, τι κάνει στο νήμα το κάνει στον ίδιο του τον εαυτό.

      Ακόμα κι ο λευκός άνθρωπος, που ο Θεός του κάνει περίπατο και μιλάει μαζί του, όπως δυο φίλοι που είναι μαζί, δεν μπορεί να απαλλαγεί από την κοινή μοίρα. Βέβαια, ίσως είμαστε αδέλφια. Αυτό θα το δούμε. Ένα πράγμα που ξέρουμε εμείς - και που ο λευκός άνθρωπος θα ανακαλύψει ίσως κάποτε - είναι ότι ο Θεός μας είναι ο ίδιος Θεός. Ίσως να σκέφτεστε να τον αποκτήσετε τώρα, όπως θέλετε να αποκτήσετε τη γη μας, αλλά δεν μπορείτε. Είναι ο Θεός του ανθρώπου και το έλεός του είναι το ίδιο και για τον λευκό και για τον ερυθρόδερμο άνθρωπο. Αυτή η γη του είναι πολύτιμη και το να βλάψει τη γη, είναι σαν να δείχνει περιφρόνηση στον δημιουργό. Ο λευκός θα εξαφανιστεί κι αυτός ίσως γρηγορότερα από τις άλλες φυλές. Μολύνετε το κρεβάτι σας και μια νύχτα θα πάθετε ασφυξία από τα ίδια σας τα απορρίμματα.

      Πεθαίνοντας όμως, θα ακτινοβολήσετε με ένταση, εξ αιτίας της δύναμης του Θεού που σας έφερε σ' αυτή τη γη και που από κάποια ιδιαίτερη πρόθεση, σας έκανε να κυριαρχήσετε σ' αυτήν και τον ερυθρόδερμο άνθρωπο. Αυτή η μοίρα είναι ένα μυστήριο για μας, γιατί δεν καταλαβαίνουμε πώς όλα τα αγριοβούβαλα εξοντώνονται, τα άγρια άλογα δαμάζονται, οι απόκρυφες γωνιές του δάσους μολύνονται από τους ανθρώπους και η όψη των λόφων που είναι γεμάτη από λουλούδια ασχημαίνει από τους γιους που μιλούν. Που είναι η λόχμη; Εξαφανισμένη. Πού είναι ο αετός; Εξαφανισμένος. Το τέλος της ζωής είναι η απαρχή της επιβίωσης...

The Mount Fuji Doomjazz Corporation - 2010-02-12 - Moscow, MSPRKT

Γιατί ebloko;

Επειδή  η κρίση δεν αντιμετωπίζεται με λόγια και με θα, επειδή με δανεικά και τζάμπα χρήμα δεν παράγεται πραγματική ανάπτυξη, το ebloko.gr  υλοποιεί μια μικρή αλλά ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΚΔΟΧΗ ΑΝΑΧΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΙΑ ΕΚΔΟΧΗ ΕΡΓΑΛΕΙΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ.  Υλοποιεί ένα μοντέλο «μηχανισμού στήριξης» εκείνων που χρειάζονται στήριξη και ευνοεί τη δημιουργία πραγματικής ανάπτυξης.

Το ebloko είναι ηλεκτρονική λαϊκή αγορά που δίνει τη δυνατότητα στον καταναλωτή να προμηθευτεί τα προϊόντα Ελλήνων παραγωγών και κατασκευαστών ΣΕ ΤΙΜΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ, και μάλιστα να τα παραλάβει, αν θέλει, στην πόρτα του. Το ebloko είναι και κάτι πολύ περισσότερο: βήμα προβολής όχι μόνο των παραγωγών και των προϊόντων τους (δωρεάν) αλλά και της πολιτιστικής κληρονομιάς, του λαϊκού πολιτισμού και της φυσικής ομορφιάς του τόπου.

Στην περίπτωση των προϊόντων διατροφής το ebloko επιβεβαιώνει με τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση ότι:
  -Μια οικογένεια μπορεί να αγοράσει  παραδοσιακά, γνήσια και άριστης ποιότητας ελληνικά προϊόντα  δίνοντας τα ίδια χρήματα που ξοδεύει αγοράζοντας τα πιο φτηνά εισαγόμενα, που συνήθως είναι άγνωστης προέλευσης και αμφίβολης ποιότητας.  
  -Αν αγοράσει κανείς προϊόντα ίδιας ποιότητας με αυτά  του «πακέτου ebloko»  σε τρέχουσες τιμές λιανικής, θα πληρώσει τουλάχιστον διπλάσια χρήματα.
Είναι μύθος ότι οι Έλληνες παραγωγοί παράγουν ακριβά και αυτό αποδεικνύεται  στην περίπτωση του «πακέτου ebloko», όπου, επειδή δεν παρεμβάλλεται προμήθεια μεταπωλητή,   ΟΛΑ τα χρήματα που πληρώνει ο καταναλωτής  για τα προϊόντα που αγοράζει πηγαίνουν  στον Έλληνα παραγωγό.

Το  ebloko.gr δεν είναι αντίδραση.  ΕΙΝΑΙ ΔΡΑΣΗ !


Το ξεχαρβάλωμα της ελληνικής παραγωγής

Οι Έλληνες παραγωγοί (όσοι απέμειναν) είναι αφημένοι στην τύχη τους και η ελληνική παραγωγή είναι σχεδόν υπό διωγμό. Κατά ένα «περίεργο» τρόπο, ενώ ξοδεύτηκαν εκατομμύρια ευρώ σε επιδοτήσεις, αναδιαρθρώσεις, βιολογικές καλλιέργειες και άλλες δράσεις, ένα μεγάλο μέρος του κόσμου της αγροτικής παραγωγής δείχνει να πορεύεται στην τύχη, να καλλιεργεί κατά το δοκούν, να χρησιμοποιεί λιπάσματα και φυτοφάρμακα σχεδόν τυχαία και να διασώζεται  μόνο από την  εμπειρία του και το φιλότιμό του. Οι γεωπόνοι, για παράδειγμα,  φαίνεται πως λειτουργούν περισσότερο σαν έμποροι φαρμάκων και λιπασμάτων,  σαν φορείς σφραγίδων πιστοποίησης ή σαν εκτιμητές ζημιών και δευτερευόντως ως σύμβουλοι της αγροτικής παραγωγής.
Για ένα μεγάλο μέρος του αγροτικού κόσμου ό όρος «επιδότηση» φαίνεται να είναι μια λέξη περίπου μαγική. Είναι μια λέξη που σε κάποιες περιπτώσεις αναφέρεται με ενοχές και σε κάποιες άλλες με καμάρι, αφού συνειρμικά  παραπέμπει σε πανωγραψίματα, μικρορουσφέτια, κουτοπονηριές και πολιτικά γραφεία. Είναι σε τελευταία ανάλυση ο όρος/ορισμός του εργαλείου που χρησιμοποιήθηκε συστηματικά για το ξεχαρβάλωμα της παραγωγικής βάσης της ελληνικής οικονομίας. Φαίνεται επίσης ότι η επί σειρά ετών καλοκουρδισμένη και χρυσοπληρωμένη εκστρατεία περί του «αγροτουρισμού»  αποτέλεσε βασική συνιστώσα  της ευρύτερης πολιτικής επιλογής για την ανάπτυξη της δήθεν μοντέρνας ελληνικής «βαριάς βιομηχανίας» (τουρισμού) και χρησιμοποιήθηκε τεχνηέντως για τον αφελληνισμό της παραγωγής.
 Από την άλλη, υπάρχουν κάποια σοβαρά παραδείγματα παραγωγών που δεν πιάστηκαν στο δόκανο των επιδοτήσεων, δεν μαγεύτηκαν από την ΚΑΠ, το πάλεψαν  μόνοι τους και κάποιοι κατάφεραν να εξελιχθούν σε παραγωγούς – επιχειρηματίες – εξαγωγείς. Αλλά είναι δραματικά λίγοι.
Σε επίπεδο μεταποίησης και τυποποίησης τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα.  Οι άνθρωποι που παράγουν έχουν σχεδόν αποκλειστεί από αυτούς τους τομείς. Όσοι επιχειρούν μεταποίηση και τυποποίηση χρησιμοποιούν πολλή χειρωνακτική δουλειά, διαθέτουν ελάχιστες υποδομές σε μηχανές και εγκαταστάσεις, είναι φορτωμένοι με επιδοτήσεις αλλά και με δάνεια, ενώ συνήθως είναι αποκλεισμένοι από δίκτυα ευρείας διανομής.
Ευσταθεί, για παράδειγμα,  η υπόθεση  (μακάρι να μην ευσταθεί) ότι  κρατικές προμήθειες (ελληνικός στρατός, δημόσια νοσοκομεία, φοιτητικές εστίες...) λ.χ. σε τρόφιμα (όσπρια, ζυμαρικά, κλπ) καλύπτονται σε μεγάλο βαθμό με προϊόντα εισαγόμενα και σε τιμές υψηλές, την ίδια  στιγμή που η εγχώρια παραγωγή μαραζώνει, την ίδια στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες παραγωγοί αναγκάστηκαν τις  τρεις τελευταίες δεκαετίες να εγκαταλείψουν την παραδοσιακή παραγωγική δραστηριότητα και να αστικοποιηθούν, συμπαρασύροντας στον αφανισμό μια σειρά κλάδους που υπήρχαν και άκμαζαν ασκώντας υποστηρικτικές δραστηριότητες για τον πρωτογενή και τον δευτερογενή τομέα;
 Δεν είναι  λίγοι εκείνοι που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την δραστηριότητά τους στον πρωτογενή ή τον δευτερογενή τομέα, αφού νωρίτερα τσίμπησαν το δόλωμα της επιδότησης, δηλαδή μιας απροσδόκητης ποσότητας τζάμπα χρήματος που «απλώς» τους έβγαλε εκτός παραγωγής.  Είναι εντελώς πραγματικό το γεγονός ότι  δεν μπορείς πλέον να βρεις ελληνικής κατασκευής μηχάνημα ή εργαλείο. Ούτε τσάπα για να σκαλίσεις τον κήπο ή το χωράφι. Ούτε πρόκα, καρφί, βίδα ή σύρμα. Τα πάντα εισάγονται !
Σύμφωνα με στοιχεία από διάφορες πηγές φαίνεται  ότι στο χρονικό αυτό διάστημα, δηλαδή στις τρεις τελευταίες δεκαετίες, χάθηκαν πιθανώς πάνω από 1.500.000 θέσεις εργασίας στον πρωτογενή και τον δευτερογενή τομέα. Η απώλεια αυτή απορροφήθηκε  σε μεγάλο χρονικό διάστημα και σε συνδυασμό με τη μεγάλη ποσότητα τζάμπα χρήματος που δόθηκε, είτε έμμεσα μέσω της πολιτικής εργασίας στον δημόσιο τομέα είτε άμεσα μέσω επιδοτήσεων,  ενισχύσεων και αποζημιώσεων, δεν δημιούργησε κάποιον ιδιαίτερο κοινωνικό κραδασμό. Δημιούργησε όμως αθροιστικά ένα τεράστιο, ένα, ίσως ανυπέρβλητο, εθνικό, κοινωνικό, δημογραφικό και οικονομικό πρόβλημα.  Εξέθρεψε ουσιαστικά αυτό  που σήμερα χαρακτηρίζεται ως κατάσταση πτώχευσης της χώρας.  
Όταν στις αρχές της δεκαετίας του 80 ο ευρύτερος γεωργικός τομέας απασχολούσε το 40% του ενεργού πληθυσμού, ο δημόσιος τομέας δεν πρέπει να ξεπερνούσε τις 400.000 άτομα και το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας ήταν ισοσκελισμένο. Σήμερα μόνο το 8- 9% του ενεργού πληθυσμού απασχολείται στον ευρύτερο γεωργικό τομέα, ενώ ο ευρύτερος δημόσιος τομέας απασχολεί πιθανώς κοντά στο 1.500.000 ανθρώπους,  με φυσική συνέπεια το εμπορικό ισοζύγιο και όλα τα δημόσια οικονομικά να έχουν μπει σε βαθύ κόκκινο ίσως μη ανατάξιμο.  Καμιά βαθυστόχαστη οικονομική ανάλυση και καμιά περισπούδαστη  πολιτική ανάλυση δεν μπορούν να ανατρέψουν αυτή την αλήθεια.
Παράλληλα κατέρρευσε ολόκληρος σχεδόν  ο ιστός του δευτερογενούς τομέα που η ραχοκοκαλιά του ήταν η ελληνική βιοτεχνία. Και δεν έφταιγε, για παράδειγμα, η ποιότητα του ρούχου ή του παπουτσιού της ελληνικής βιοτεχνίας που ήταν πολύ καλές, ούτε οι τιμές  τους που ήταν ανταγωνιστικότατες. Έφταιξε  η καταιγιστική διαφημιστική προβολή της «ευρωπαϊκής φίρμας» με τρόπο που να γίνεται καταναλωτικό όνειρο για τον καθημερινό άνθρωπο, όνειρο που στη συνέχεια μπορούσε να υλοποιηθεί μέσω «καταναλωτικών» δανείων ή μέσω αφειδώς παρεχόμενων πιστωτικών καρτών, ενώ η χαριστική βολή δόθηκε με τη μεταφορά παραγωγικών βιοτεχνιών, ή και μεγαλύτερων μονάδων, στα Σκόπια και τη Βουλγαρία με κίνητρο ότι την εποχή εκείνη  (1985 -2000) υπήρχαν μεροκάματα των 5 ευρώ.  


Ποια κοινοβουλευτική δημοκρατία και ποιος κυρίαρχος λαός;

Το ότι προφανώς η ευθύνη ανήκει σε εκείνους που σήμερα εμφανίζονται ως επίδοξοι σωτήρες, ως πρόθυμοι να «βοηθήσουν» και ως σωτήρες με σχέδια σωτηρίας και μηχανισμούς δανεισμού μάλλον ελάχιστα  ενδιαφέρει. Αλλά πρέπει να  είναι σαφές ότι οι θύτες του μέλλοντος του ελληνικού λαού δεν μπορούν να μεταβληθούν σε σωτήρες του. Απαιτείται απύθμενη ποσότητα αφέλειας, ώστε να δεχτεί κανείς ότι  οι Γούνγκερς, Τρισέ, Στρόσκαν, Ολιρέν και τα όργανα που εκπροσωπούν (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ)  μεταμορφώθηκαν ξαφνικά από ληστές σε φιλέλληνες που ενδιαφέρονται να βοηθήσουν και να σώσουν την Ελλάδα. Καθόλου μάλιστα δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο όλοι τούτοι εδώ να έχουν στα αυτοκρατορικά μυαλά τους ένα πολύ ...προχωρημένο σενάριο ως προς το μέλλον της νοτιότερης χώρας των Βαλκανίων (…)

Είναι η κοινή, λεγόμενη, αγροτική πολιτική (ΚΑΠ όπως τη μάθαμε) και οι υπόλοιπες κοινές κοινοτικές πολιτικές (λ.χ. για την κλωστοϋφαντουργία) που ξεπάτωσαν την εγχώρια παραγωγή και οδήγησαν τον τόπο στην χρεοκοπία.   Έδωσαν δανεικά για όσο χρόνο χρειάστηκε προκειμένου να διαλυθεί ο παραγωγικός ιστός και τώρα «απλώς» κόβουν τα δάνεια και ζητάνε πίσω τα δανεικά και τους τόκους, ενώ τα έχουν ήδη πάρει και μάλιστα στο  πολλαπλάσιο.
Δεν είναι καθόλου σίγουρο πως το εγχώριο πολιτικό προσωπικό που υλοποίησε, συνέπραξε  ή ανέχθηκε αυτές τις επιλογές μπορεί να παραδεχτεί δημόσια αυτήν την πραγματικότητα ,για την οποία ευθύνεται, και πολύ περισσότερο να επιχειρήσει την ανάταξή της.  Αυτό το πολιτικό προσωπικό έφτασε στο σημείο όχι απλώς να ομολογεί χρεοκοπία, όχι απλώς να αποδέχεται πως δεν «υπάρχει σάλιο», αλλά να αβαντάρει την παροχή τραπεζικών δανείων για να πληρωθούν φόροι και εισφορές! Μάλλον είναι βάσιμη η εκτίμηση πως το πολιτικό σκηνικό των τελευταίων 30 χρόνων έχει ήδη αποδεχτεί το τέλος του κύκλου του. Ίσως  να επιχειρήσει σύντομα   την αναπαραγωγή του αναζητώντας  κάποιο εναλλακτικό  μοτίβο που θα καμουφλάρει τα ίδια χαρακτηριστικά. Ήδη ξεκίνησαν δημοσκοπήσεις όχι με ερωτήματα περί του «καταλληλότερου» αλλά με «καινούργια» ερωτήματα, ενώ ήδη το θέμα δειλά –δειλά παίζει και τηλεοπτικά...

      Είναι αδιανόητο για όλους εμάς τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους να δεχτούμε πως τα αφεντικά των υπερεθνικών οργανισμών θα διαφεντεύουν εφεξής τη ζωή μας και πολύ περισσότερο τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας.  Και μοιάζει ελάχιστα πιθανό το να δεχτεί ο ελληνικός λαός συνέχεια διακυβέρνησης από τους πολιτικούς σχηματισμούς και το πολιτικό προσωπικό που είτε υλοποίησε τις πολιτικές χρεοκοπίας και φτωχοποίησης, είτε τις στήριξε με τον άλφα ή βήτα τρόπο, είτε τις ανέχτηκε ως μέρος του πολιτικού συστήματος.

        Οι «τρεις πυλώνες» της ελληνικής δημοκρατίας (κοινοβούλιο, αυτοδιοίκηση, συνδικάτα) δείχνουν να έχουν υποστεί ανεπανόρθωτα ραγίσματα.
     -Οι δεκάρικοι των μπαλκονιών, με την κοσμοπλημμύρα  από κάτω να κραδαίνει κομματικές σημαίες, ελπίζοντας γενικά σε κάτι καλύτερο ή ελπίζοντας συγκεκριμένα σε ένα διορισμό ή σε μια επιδότηση, φαίνεται ότι ανήκουν σε μια εποχή που τελειώνει.
     -Περιφέρειες, νομαρχίες και δήμοι φαίνεται πως έπαιξαν τον ρόλο που τους αναλογούσε στη χρήση ή την κατανομή του τζάμπα χρήματος, λειτουργώντας σαν σοβαρός εκτελεστικός βραχίονας των κοινοτικών και κεντρικών πολιτικών επιλογών, που φαλίρισαν  τα δημόσια ταμεία και ξεπάτωσαν την παραγωγή.
     -Τα συνδικάτα διασπάστηκαν, εγκατέλειψαν τους χαμηλούς βαθμούς, ενώ στους υψηλότερους βαθμούς απέκτησαν χαρακτήρα σχεδόν επαγγελματικό και υπηρετούν χωρίς προσχήματα τις επιλογές των πολιτικών σχηματισμών που τα πατρονάρουν. Προτείνουν τις ίδιες με αυτούς θέσεις. Αποτελούν το πιο εύφορο  φυτώριο για την κατάληψη  κοινοβουλευτικής καρέκλας, αυτοδιοικητικής πολυθρόνας ή κρατικής θέσης.
Όμως, τη στιγμή που οι πυλώνες της ελληνικής δημοκρατίας υπέστησαν ρωγμές πιθανώς ανεπανόρθωτες, το κενό συμπληρώθηκε από έναν νέο πυλώνα όχι δημοκρατίας αλλά εξουσίας. Πρόκειται για έναν ανάλγητο, εξουσιαστικό και αργυρώνητο γραφειοκρατικό μηχανισμό,  στελεχωμένο από ανθρώπους αμφίβολης συγκρότησης (μια κάστα ανώτερων και μεσαίων –κατά τα άλλα- δημοσίων υπαλλήλων)  με βασικό προσόν τη δεδομένη  διάθεση εξυπηρέτησης συμφερόντων και με  αμοιβή ό,τι αρπάξουν.  Έναν μηχανισμό παντός καιρού,  με απίστευτη εξουσία, που διαθέτει το όπλο της υποκειμενικής ερμηνείας και της εφαρμογής μιας δαιδαλώδους  και αντιφατικής νομοθεσίας, ώστε μπορεί να κλείσει  σε χρόνο μηδέν σπίτια ή επιχειρήσεις που θα του ...αντισταθούν. Έναν μηχανισμό διάσπαρτο στις εφορίες, τις πολεοδομίες, τα τελωνεία, και σε όλες σχεδόν  τις κρατικές υπηρεσίες, που συναλλάσσεται άνομα και δεν χορταίνει με τίποτα. Έναν μηχανισμό για τον οποίο γίνεται συχνά πυκνά  συζήτηση πάνω από 20 χρόνια, που το πολιτικό σύστημα τον εξορκίζει ή τον καταγγέλλει (δίχως ονόματα και ιδιότητες), αλλά αυτός ζει και θεριεύει.

Ένας ιστός  τρύπια κουρελού

Πέραν  της δημιουργίας αυτού του μηχανισμού εξουσίας, οι ρωγμές των πυλώνων της δημοκρατίας  δίνουν, εκτός από τις άλλες, και την εξής σε αδρές πινελιές εικόνα: Στους 100 ανθρώπους,  15 παράγουν, 5 εισάγουν, 30 πουλάνε αυτά που οι 15 παράγουν ή οι 5 εισάγουν, 15 υποστηρίζουν όσους παράγουν, εισάγουν ή πουλάνε και  35 διοικούν αυτούς που παράγουν, εισάγουν, η υποστηρίζουν όσους παράγουν ή εισάγουν.  Δηλαδή 15 άνθρωποι παράγουν για να φάνε 85. Επειδή όμως αυτό είναι ανέφικτο,  γέμισαν οι αποθήκες με εισαγόμενα προϊόντα και τα ταμεία με δανεικά.  Αυτή η εικόνα τρύπιας κουρελούς μάλλον εξηγεί τα πάντα περί χρεοκοπίας, χωρίς μάλιστα να συμπεριλαμβάνει τους άνεργους που είναι πάνω από 15%. Κι αν οι αριθμοί αλλάξουν λίγο, η εικόνα θα μείνει ίδια.  Σημειωθήτω πως η εικόνα αυτή μοιάζει με παιδική ζωγραφιά, αν δεν συνοδευτεί από τη λεζάντα πως οι 15 που παράγουν, οι 30 που πουλάνε κτλ. δεν ζουν με τον ίδιο τρόπο, δεν έχουν το ίδιο εισόδημα, δεν έχουν την ίδια πρόσβαση στις υπηρεσίες παιδείας και υγείας και πολλά άλλα «δεν», δηλαδή  αθροίζονται σε μια κοινότητα που ήδη έχει αποκτήσει ακραία ταξικά χαρακτηριστικά.
Τώρα κάποιοι μιλάνε για χιλιάδες απολύσεις και κάποιοι άλλοι επισείουν την επαναφορά του φαντάσματος της μετανάστευσης κρύβοντας τεχνηέντως πως σήμερα  δεν μεταναστεύουν οι άνεργοι, αλλά «μεταναστεύουν» οι επιχειρήσεις εκεί που τα μεροκάματα είναι τζάμπα (έχουμε και ντόπιους διδάξαντες), εκεί που η ανεργία είναι στο κόκκινο και τις υποδέχονται σαν σωτήριες επενδύσεις. Κάποιοι άλλοι βαφτίζουν τους τζίρους των ήδη υπό κατάρρευση ελληνικών επιχειρήσεων σε υπερκέρδη, βαφτίζουν πλουτοκράτες  όσους καταφέρνουν να μένουν ακόμα όρθιοι και μάλλον αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να εντάξουν τους μελλοντικούς άνεργους στο δικό τους ακροατήριο. Άλλοι πάλι επιλέγουν τη μορφή των καταλήψεων είτε ακατοίκητων οικημάτων, είτε της πόρτας μιας επιχείρησης για απεργία με το στανιό. Ούτε που περνάει από το μυαλό τους να πάνε να κάνουν κατάληψη σε  τίποτα ρημαγμένα και παρατημένα χωράφια ή στα απέραντα βακούφια για  να σπείρουν κάνα όσπριο ή να καλλιεργήσουν ζαρζαβατικά, να παράξουν κάτι τέλος πάντων.

Η κυβερνητική είναι άλλων δουλειά, αλλά προκύπτει αβίαστα   ότι αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι  το μείγμα απασχόλησης. Γιατί αυτό το περί «διαρθρωτικών αλλαγών»  που εκφέρεται σαν δυσεπίλυτο χρονίζον πρόβλημα πυρηνικής φυσικής είναι στη βάση του απλούστατο. Η λύση του είναι  στους 100 οι 50 τουλάχιστον να παράγουν και οι 10 να διοικούν, οπότε και οι υπόλοιποι 40 θα βρουν την ισορροπία τους και μάλιστα δίχως ανέργους.  Αλλά η λύση αυτή  κάνει γκαπ πάνω στην  ΚΑΠ και σε άλλες  κοινοτικές πολιτικές.  Ας βρουν την άκρη  όσοι έχουν αναλάβει  τη δουλειά, γιατί αλλιώς θα την αναλάβουν άλλοι (όχι βέβαια οι τεχνοκράτες των διεθνών οργανισμών). Δεν λέει κανείς πως χρειάζεται να κλείσουν  τα σύνορα, αλλά πως χρειάζεται να ανοίξουν λίγο τα μυαλά. Επειδή μάλιστα μια τέτοια μεταβολή σίγουρα προϋποθέτει αυτό που λέμε  πατριωτική συνείδηση, δεν πρόκειται να προταθεί ποτέ από τα υπερεθνικά αφεντικά, γιατί βεβαίως δεν διαθέτουν πατριωτική συνείδηση.  Πατριωτική συνείδηση χρειάζεται και όχι συνείδηση υποτέλειας,  ούτε γιαλαντζί εξεγέρσεις με καλάσνικοφ, μολότωφ και  βαρελότα που εκκολάπτουν  μια χαρά το αυγό του φιδιού…

Το ebloko.gr

Το ebloko.gr δημιουργήθηκε κάτω από τέτοιες παραδοχές και δεν φιλοδοξεί βέβαια να ορίσει τίποτα περισσότερο από αυτό που μπορεί να κάνει.  Γιατί το ebloko είναι δράση και όχι αντίδραση.
Δεν φιλοδοξεί βέβαια να μεταβάλει στο ελάχιστο τους μηχανισμούς παραγωγής ή εμπορίου  ούτε έχει τέτοιο στόχο.
Θέλει να είναι μια μικρή πρακτική εκδοχή –πρόταση πραγματικής ανάπτυξης. Τίποτα περισσότερο. Γιατί για να γίνει πραγματική ανάπτυξη πρέπει να υπάρξουν κυβερνητικές πατριωτικές δράσεις σε εθνικό επίπεδο. Πρέπει, για παράδειγμα, να υπάρξει ένα πρόγραμμα διεθνούς και διαρκούς προβολής που δεν θα προβάλλει τις κάθε λογής «greek beach» και την «ξέφρενη» νυχτερινή ζωή στα ελληνικά νησιά, αλλά τα ελληνικά προϊόντα ως τα καλύτερα μεσογειακά,  τον ελληνικό πολιτισμό,  την ελληνική ιστορία, τις τέχνες και τα γράμματα, την παράδοση, τη μοναδική φύση  και την ελληνική φιλοξενία. Γιατί το να βγάζει το ebloko τα ελληνικά προϊόντα μέσω του «πακέτου ebloko» στο εξωτερικό και κυρίως στους Έλληνες ομογενείς δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό.
Οι 15 που παράγουν είδαν συμπαθητικά το εγχείρημα του ebloko, αν και κάποιες φορές αναγκάστηκαν να κρατήσουν επιφυλάξεις,  γιατί φοβήθηκαν την αντίδραση των 30 που πουλάνε...
Οι 30 που πουλάνε το κοίταξαν λοξά, πιθανώς γιατί υποπτεύτηκαν ότι τους χαλάει την πιάτσα.
Οι 5 που εισάγουν κάνουν τον αδιάφορο.
Οι 15 που υποστηρίζουν όσους παράγουν ή εισάγουν το κοιτάνε με θετικό μάτι.
Οι 35 που διοικούν όσους παράγουν, εισάγουν κτλ  ξινίστηκαν αμέσως. Άπλωσαν τα σεντόνια του νόμου και διατύπωσαν τις κλασικές απαιτήσεις. Δεν καταλαβαίνουν την έννοια «ηλεκτρονική λαϊκή αγορά», αφού οι κείμενες διατάξεις δεν την αναφέρουν ως δραστηριότητα. Ζητάνε 100 σφραγίδες και άλλες τόσες υπογραφές και πιστοποιητικά, απαιτούν ένα σκασμό διαδικασίες για να το πιστοποιήσουν και να το εντάξουν υποχρεωτικά  σε μια δραστηριότητα που δεν ασκεί και ούτε πρόκειται να ασκήσει. Προφανώς η  δραστηριότητα του ebloko  πέφτει σε νομικό κενό, αφού μάλιστα δεν «αξιοποιεί» κάποιο «πρόγραμμα ανάπτυξης».
Έτσι, το ebloko.gr αναγκάστηκε να ξεκινήσει  ως δραστηριότητα κινούμενο κυριολεκτικά στα όρια της λεγόμενης νομιμότητας, γιατί αλλιώς έπρεπε να περιοριστεί στα όρια μιας ιντερνετικής  θεωρητικής καρικατούρας.
Αυτός ο δαιδαλώδης τομέας των πολλών υπηρεσιών, των πολλών υπευθύνων, των πολλών εμπλεκόμενων φορέων, των σφραγίδων, υπογραφών, πιστοποιητικών, ελέγχων, προθεσμιών, παραβόλων κτλ, αυτός ο αδηφάγος κυκεώνας  έχει αποθαρρύνει ή ακυρώσει ουκ ολίγες επαγγελματικές προσπάθειες και δημιουργικές ιδέες. Αυτός ο δαιδαλώδης  τομέας  καταβροχθίζει ακόμα και τη δημιουργικότητα των ανθρώπων που τον υπηρετούν, αφού τους απονευρώνει υποχρεώνοντάς τους   σε ένα βαθύτατα γραφειοκρατικό τρόπο δουλειάς.

Το ebloko.gr  ξεκίνησε !  Γιατί θέλουμε να παράξουμε περισσότεροι περισσότερα. Για να δουλέψουμε περισσότεροι, όλοι να δουλέψουμε. Για να ζήσουμε κάπως καλύτερα και να πέσει η τιμή του κοπανιστού  αέρα. Για να  πάει το ΔΝΤ από κει που ήρθε και μακάρι να πάρει μαζί του όλους όσους το προσκάλεσαν.
Ξεκίνησε, γιατί  προϊόντα της κατηγορίας αέρα κοπανιστού δηλαδή λαμογιές, υποσχέσεις, πολιτικαντισμός, λάδωμα, αγροφύλακες, ρουφιανιλίκι, αποδείξεις ψιλικατζίδικων, υπερτιμολογήσεις δημοσίων έργων, σκάνδαλα, μίζες, επιχορηγήσεις σε φαντάσματα και όλα τα  συναφή δεν παράγουν πλούτο για τους πολλούς και δεν είναι εξαγώγιμα είδη.
Ξεκίνησε, γιατί πλούτος παράγεται με λάδι, πορτοκάλια, στάρι, ροδάκινα, μπαμπάκι, καλαμπόκι, ρύζι, όσπρια, οπωροκηπευτικά  και τα συναφή. Με κτηνοτροφία και αλιεία παράγεται πλούτος. Με τουρισμό που σέβεται την παράδοση και τη φύση. Με πρώτες ύλες και εργαλεία. Με βιοτεχνία που «ντύνει, στολίζει, νοικοκυρεύει». Με βιομηχανία που αξιοποιεί τα επιτεύγματα των ερευνητικών τομέων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.  Όλα αυτά τα προϊόντα  εξάγονται κιόλας σε αντίθεση με τα προϊόντα του κοπανιστού αέρα, που είναι μόνο για  ντόπια κατανάλωση, και που το  μόνο που  κάνουν είναι  να γεμίζουν  κάποιες λίγες τσέπες αλλά κανένα στομάχι.
Ξεκίνησε, γιατί αντιλαμβάνεται αυτό που σήμερα πολύς κόσμος καταλαβαίνει. Πως, αν περιμένει από τους υποτιθέμενους αρμόδιους να υλοποιήσουν εκείνο που μόλις προχτές είπε ο πρωθυπουργός  της χώρας, ότι δηλαδή «εμείς θα απελευθερώσουμε (!)  τη χώρα από επιτηρήσεις και κηδεμονίες», τότε «φέξε μου και γλίστρησα».  Κανείς πλέον δεν αμφιβάλλει πως με «θα», αφορισμούς, ΕΣΠΑ, ΚΑΠ, κοινοτικά πλαίσια στήριξης, κοκορομαχίες,  φανφάρες, ντουφεκιές στον αέρα και κάθε λογής «προγράμματα» ανάπτυξης  δεν παράγεται ανάπτυξη.  Αυτό που παράγεται (που ήδη παράχθηκε!) είναι πολύς πλούτος για πολύ λίγους, πολλή φτώχεια για πάρα πολλούς, αβεβαιότητα και ανασφάλεια για το μέλλον των πολλών μέχρι μεθεπόμενης γενιάς,  και, ξωπίσω, θλιβερές ομολογίες για  απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.

Αλλά, εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε- γέλασε!
Οπότε, αν η ιστορία έχει δίκιο, τότε είναι περίπου βέβαιο ότι οι υπήκοοι της νότιας χώρας των Βαλκανίων (που ο τράχηλός τους δεν σηκώνει ζυγούς) θα αφήσουν τους υπερεθνικούς σωτήρες και τους υποτακτικούς τους με τα «σχέδια διάσωσης» στο χέρι.

Για τους κουτούς φίλους μου...

  Επιμέλεια: Αντώνης Λιάνος http://www.elassona-city.gr/arthrografies/koinonika/item/7207.html

# Τα πλοκάμια του συστήματος είναι τέτοια που όσο και να προσπαθείς να ενημερώσεις, να πεις την γνώμη σου, να γράψεις και να εκτεθείς δημόσια, έχει τον τρόπο του να σε χτυπά ανελέητα...

# Το θέμα είναι πόσο μπορείς αντισταθείς στο ίδιο το σύστημα. Πόσο μπορείς να αντέξεις τα χτυπήματα και να συνεχίσεις.

# Από την μία σκέφτεσαι για ποιον να συνεχίσεις. Για τον γείτονα της διπλανής πόρτας που πριν διαβάσει οτιδήποτε, το μυαλό του έχει ήδη σηκώσει “μπαιράκι”, έχει βαφτίσει “μόδα” την επανάσταση και πολιτισμό τις παγωμένες αίθουσες των συνεδριάσεων και των ημερίδων; Και όμως...

# Το θέμα μας σήμερα δεν είναι τόσο πολιτικό. Είναι βαθιά πνευματικό. Και δεν σημαίνει πνεύμα η  έκδοση ενός ανθρωπάκου με κοστούμι και γραβάτα που με σοβαροφάνεια διαμηνύει πως θα σώσει για άλλη μια φορά την χώρα και τους συμπολίτες του. Ούτε ο σοβαροφανής καθηγητής που με ύφος χιλιών καρδιναλίων μιλά για παιδεία πίσω από ένα έδρανο. Το πνεύμα για να γαλουγηθεί σε δυσκολίες, πρέπει να φύγει από την ίδια την έννοια των γραμμάτων, των τεχνών και των χρηματικών υλικών ανούσιων καταστάσεων.

# Πρέπει ο άνθρωπος να έρθει πιο κοντά με την φύση του, για να καταλάβει την απλότητά του. Αυτό τουλάχιστον πιστεύει ο γραφών. Στην συνέχεια να μπορεί να συνειδητοποιήσει και να πράξει, να αποφασίσει, να μιλήσει, να υποστηρίξει. Αν η σειρά είναι διαφορετική το πιο πιθανό είναι να ακούς από το στόμα του ανθρωπάκου μπούρδες. Και οι μπούρδες να γίνονται μέσω του πολιτικού συστήματος που υπηρετεί και τον εκφράζει, πολιτικός λόγος. Πολιτική κριτική. Εκεί αρχίζει και χαλάει το πράγμα...

# Έρχονται εκλογές. Και όπως κάθε φορά στις εκλογές οι αλληλοκατηγορίες διαδέχονται η μία την άλλη. Οτιδήποτε μπορεί να φταίει σε αυτήν την χώρα εκτός από αυτό που θα υποστηρίξουμε και θα ψηφίσουμε εμείς. Γιατί εμείς έχουμε πάντα δίκιο.

# Ο ρόλος των δημοσιογράφων ήταν να είναι αμερόληπτοι. Με τα χρόνια άλλαξε. Έγιναν καθοδηγούμενοι μέχρι αηδίας από τα πολιτικά κόμματα και τους ιδιώτες που είχαν συμφέροντα με τα ίδια τα κόμματα, την εξουσία και την προβολή.

# Μιλάμε απλά σήμερα γιατί κάποιοι “λένε” πως δεν καταλαβαίνουν την γλώσσα μας. Λες και μιλούσαμε ποτέ περίπλοκα όταν ήταν για κριτική, δημοσιογραφία, ρεπορτάζ ή ανάλυση. Υπάρχει κόσμος που δεν αντιλαμβάνεται πόσο σοβαρό είναι να γράφεις, να εκτίθεσαι όχι για το σήμερα ή για το αύριο αλλά για να μπορείς να επαληθευθείς σε βάθος χρόνου. Νομίζουν μερικοί πως είναι εύκολο να κάτσεις σε ένα πληκτρολόγιο και όχι όσα πιστεύεις μόνο αλλά και όσα αντιλαμβάνεσαι ως υποκείμενο σε αντικειμενική πάντα βάση (τουλάχιστον για μας) να τα περάσεις στον κόσμο.

# Έχει γαλουγηθεί και εκπαιδευτεί επικίνδυνα η κοινωνία μας να κυνηγά φαντάσματα. Φαντάσματα από τον Εμφύλιο, από την Χούντα, από την Μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα με την ξεφτίλα του Δ.Ν.Τ..

# Και όμως τα πράγματα είναι πολύ απλά. Το πολιτικό σκηνικό αλλάζει. Τα κόμματα αρχίζουν να καταλαβαίνουν πως πέθανε το απόλυτο για εκείνα. Αυτοί που δεν αντιλαμβάνονται το ίδιο είναι οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί τους. Όχι μόνο εκείνοι που κουνούσαν την σημαίες των κομμάτων αλλά και εκείνοι που αδιαφορούν και θεωρούν ασήμαντη μια μικρή λεπτομέρεια. Ότι πια τους ψηφοφόρους δεν τους ενώνει τίποτα. Kαι όμως... Τους ενώνει πια μία λέξη. Η πείνα.

# Όταν όμως την έχεις την καβάτζα σου, δεν σου φαίνεται τίποτα παράξενο. Όταν είσαι ο τελευταίος που θα πεινάσει τότε “δεν βαριέσαι, εμείς να μαστε καλά”¨.

# Κάποιοι έδωσαν την μάχη τους για τον Σοσιαλισμό, για το Κομμουνιστικό ιδεώδες, για την Δημοκρατία, για...για...για... Μια ερώτηση... Μια φορά θα υπάρξει πολιτικός σχηματισμός και δεν είναι καρφωτή για τον Καμμένο και τον Κουρουμπλή, που να ενδιαφερθεί πραγματικά για την πατρίδα; Για τον τόπο μας; Για το χωριό και την πόλη μας; Για την γειτονιά μας; Αν δεν είναι αυτό πατρίδα τότε τι είναι;

# Λυπάμαι που θα δούμε και πάλι το ίδιο εκλογικό αποτέλεσμα. Αυτό το αποτέλεσμα που αντικατοπτρίζει πλήρως την συμπεριφορά μας και στην κοινωνία και απέναντι στους άλλους. Και μετά μας φαίνεται λογικό να έρχεται ο κάθε Γερμαναράς και να μας επιβάλλει τους νόμους του. Και μας φαίνεται και λογικό να παθαίνουμε Παγκαλίτιδα...

# “Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ” είπε ο Χατζιδάκις. Αντί να κάτσουμε να δούμε τι είπε, κυνηγήσαμε το φάντασμά του. Η λογική μας “Ποιος είναι αυτός που το είπε και τι είναι για να το πει;”

# Αυτές είναι οι αντιστάσεις απέναντι στο σύστημα. Στο σύστημα του δικού μας προσωπικού εαυτού και μετά του γενικότερου συνόλου που έχει κληθεί πάρα πολλές φορές να λύσει προβλήματα με μια ψήφο, που την σταυρώσαν από το σπίτι, την βάλανε στο φακελάκι και την ρίξανε στη κάλπη κλείνοντας το μάτι στον πατέρα, που “γεμάτος αγωνία έχτιζε μαζί με το κόμμα του μια νέα Ελλάδα”...

# Άξιοι της μοίρας μας... Άξιοι χωρίς ίχνος παιδείας να αντιληφθούμε πως ζούμε μεν στο 2012 αλλά  η ζωή μας έχει ανάγκες μηδενικής έναρξης από...καταβολής του κόσμου, που έλεγε και ένας γείτονάς φίλος μου...

# “Ας δώσουμε την μάχη λοιπόν για τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, την Παπαρήγα και τον Καμμένο και όλα τα υπόλοιπα παιδιά”... Αφού είναι τόσο κωλοδουλειά ας αφήσουμε για ακόμη μια φορά τους εκπροσώπους μας, να μας λύσουν τα προβλήματα. Τόσες φορές το πέτυχαν, μάλλον κάτι ξέρουμε και τους ψηφίζουμε ξανά και ξανά...

ΗΛΙΟΣ:

ΗΛΙΟΣ: Ευεργέτης τής υγείας μας...??? Πολυ σημαντικό άρθρο, το καλοκαιράκι έρχεται πάλι...

ΗΛΙΟΣ:

ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ

ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΑΣ

Εχθρός ή φίλος;

Προκαλεί ή μάς προστατεύει από τον καρκίνο;

Η αλήθεια για έναν από τούς μεγαλύτερους

μύθους τής σύγχρονης Ιατρικής.

     Ο ήλιος αποτελεί τη βάση για όλη τη ζωή στον πλανήτη. Ο ήλιος είναι η πηγή τής ενέργειας για όλα τα φυτά και έμμεσα για όλα τα ζώα. Αν ο ήλιος προκαλούσε καρκίνο, οι άνθρωποι δεν θα βρίσκονταν εδώ σήμερα.

 Ο ήλιος χρησιμοποιείτο από την αρχαιότητα ήδη ως ένα γενικό τονωτικό, που προάγει την υγεία. Οι αρχαίοι έλληνες γιατροί θεωρούσαν τον ήλιο ως ένα φάρμακο, που θεράπευε πολλές ασθένειες. Τα παληότερα χρόνια σε χώρες τού εξωτερικού ιδρύονταν ειδικές κλινικές για την εφαρμογή ηλιοθεραπείας.

Το φως και η θερμότητα από τον ήλιο είναι απαραίτητη για όλη τη φύση. Η ανθρωπότητα αποτελεί μέρος τής φύσης και χρειάζεται το ηλιακό φως για υγεία, ζωτικότητα και ευεξία. Ο Richard Hobday (MSc, PhD) στο βιβλίο του ʽʼThe Healing Sun: Sunlight and Health in the 21st Centuryʼʼ εξηγεί πώς και γιατί πρέπει να καλωσορίσουμε τον ήλιο πίσω στη ζωή μας και αναλύει πώς το ηλιακό φως χρησιμοποιείτο, για να προλάβει και να θεραπεύσει ασθένειες στο παρελθόν και πώς μπορεί να μας θεραπεύσει και να μας βοηθήσει στο μέλλον.

     Ο Jacob Liberman, ο οποίος έχει ντοκτορά στην οπτομετρία και στην επιστήμη τής όρασης λέει, ότι οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί να αναπτύσσονται κάτω από το φως τού ήλιου. Αυτό σημαίνει, τονίζει ο επιστήμονας, ότι δυνητικά βλάπτουμε τον εαυτό μας, όταν ...αποφεύγουμε το ηλιακό φως. Στο βιβλίο του ʽʼIn Light: Medicine of the Future: How We Can Use It to Heal Ourselves Nowʼʼ εξηγεί πώς να χρησιμοποιούμε τα θεραπευτικά ευεργετήματα τού φωτός. Ο Dr. Liberman λέει, ότι το φως είχε χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς σκοπούς ήδη από την αρχαία Αίγυπτο κι ότι οι σύγχρονοι επιστήμονες άρχισαν να αναγνωρίζουν τα ευεργετήματα τής θεραπείας με φως στα τέλη τού 17^ου αιώνα.

     Παρά το ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν, ότι η υπεριώδης ακτινοβολία (UV) είναι επιβλαβής, ο Dr. Liberman υποστηρίζει, ότι το σώμα μας χρειάζεται τουλάχιστον μια μικρή ποσότητα υπεριώδους φωτός, για να λειτουργεί, όπως πρέπει. Αναφέρει μελέτες, που δείχνουν, ότι με όλους τούς τρόπους, με τούς οποίους αποφεύγουμε την ηλιακή ακτινοβολία, ένας εκ των οποίων είναι να φοράμε γυαλιά, που είναι σχεδιασμένα να εμποδίζουν τις ακτίνες UV, συνεισφέρουμε χωρίς να το θέλουμε, σε αυξημένη εμφάνιση τυφλότητας και ασθενειών των οφθαλμών στο δυτικό κόσμο.

Ο Dr. Liberman προειδοποιεί να μην κοιτάμε τον ήλιο απευθείας ή να εκτιθέμεθα στην ηλιακή ακτινοβολία μεταξύ 10 π.μ. και 2:00 μ.μ., αλλά τονίζει, ότι το φως είναι ένα συστατικό για το σώμα. Τονίζει, ότι οι άνθρωποι είναι ανάγκη να είναι έξω στο φυσικό φως χωρίς αντηλιακά και γυαλιά ηλίου για αρκετή ώρα την ημέρα.

     Η υπεριώδης ακτινοβολία και η βιταμίνη D, που δημιουργεί, αποτέλεσε τις πρώτες θεραπείες τής φυματίωσης το 1903. Λίγο αργότερα, η ραχίτιδα θεραπεύτηκε επίσης με υπεριώδη ακτινοβολία. Το ηλιακό φως βοηθά το σώμα να θεραπεύσει τις πληγές και τα τραύματα. Ο Dr. Carl Hoffminster έγραψε, ότι οι στρατιώτες στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο θεραπεύονταν και επιζούσαν καλύτερα, όταν οι ανοικτές πληγές τους και τα σπασμένα κόκαλά τους εκτίθονταν στο ηλιακό φως.

     Ο Dr. Zane Kime αναφέρει, ότι οι ασθενείς με φυματίωση, που θεραπεύονταν με ηλιόλουτρα, έχει παρατηρηθεί, ότι είχαν καλοσχηματισμένους μυς παρά το ότι δεν γυμνάζονταν για μήνες.

     Η αξία τού ηλιακού φωτός φαίνεται και από το γεγονός, ότι στις βόρειες περιοχές τής Ευρώπης, που δεν υπάρχει μεγάλη ακτινοβολία σημειώνονται αυξημένα κρούσματα αυτοκτονιών και εποχιακή κατάθλιψη. Η εποχιακή κατάθλιψη (SAD) προσβάλλει περίπου 100.000 ανθρώπους και εξελίσσεται σε σοβαρή κατάθλιψη, καθώς η ημέρα μικραίνει τον χειμώνα. Και όμως, το ηλιακό φως θα μπορούσε να βοηθήσει αυτούς τούς ανθρώπους.

     Η έκθεση στον ήλιο αποτελεί μια αποτελεσματικότατη μέθοδο για την ανακούφιση από τον πόνο. Σύμφωνα με μια μελέτη, η αύξηση τής ποσότητας τού ηλιακού φωτός σε ασθενείς νοσοκομείου μείωσε την αντίληψη τού πόνου και την ανάγκη τους για παυσίπονα. Η μελέτη έγινε σε 90 ασθενείς, που είχαν κάνει εγχείρηση σπονδυλικής στήλης.

Παγκόσμια έλλειψη βιταμίνης D

οδηγεί σε εκφυλιστικές παθήσεις

     Όλη αυτή η καμπάνια κατά τής έκθεσης στον ήλιο έχει οδηγήσει σε μια, θα λέγαμε, επιδημική έλλειψη βιταμίνης D. Τι όμως προκαλεί αυτή η έλλειψη; Η έλλειψη αυτή έχει συνδεθεί με μια πληθώρα εκφυλιστικών παθήσεων, όπως πολλές μορφές καρκίνου, σκλήρυνση κατά πλάκας, διαβήτη τύπου Ι, καρδιοπάθεια, υψηλή πίεση τού αίματος και σχιζοφρένεια, καθώς και με τις κλασικές ασθένειες των οστών: ραχίτιδα, οστεοπόρωση και οστεομαλακία. Φαίνεται εντυπωσιακό εκ πρώτης όψεως πώς τόσο άσχετες μεταξύ τους ασθένειες σχετίζονται και προκαλούνται από την έλλειψη μιας βιταμίνης. Καταλαβαίνετε λοιπόν, τι κίνδυνοι για την υγεία μας μπορούν να δημιουργηθούν, αν αποφεύγουμε τον ήλιο; Διότι η έκθεση στον ήλιο και η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε βιταμίνη D και κυρίως τού μουρουνέλαιου ή η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D θα οδηγούσε σε μείωση των εκφυλιστικών παθήσεων.

Ηλιακό φώς, διαβήτης τύπου Ι και υψηλή πίεση

     Ο κίνδυνος για διαβήτη τύπου 1 είναι αυξημένος σε ανθρώπους, που η μητέρα τους είχαν μειωμένα επίπεδα βιταμίνης D κατά τη διάρκεια τής εγκυμοσύνης (Hypponen E., Laara E., Jarvelin M.R., Virtanen S.M., Intake of vitamin D and risk of type I diabetes: a birth-cohort study, Lancet 358, 1). Η έκθεση στον ήλιο έχει επίσης φανεί, ότι μειώνει την πίεση τού αίματος σημαντικά (Krause R., Bohring M., Hopfenmuller W. et al., Ultraviolet B and blood pressure, Lancet 352, 709-710, 1998).

Η έκθεση στον ήλιο είναι ευεργετική

στη σκλήρυνση κατά πλάκας

     Σε μια μελέτη βρέθηκε, ότι η θνησιμότητα από σκλήρυνση κατά πλάκας μειώθηκε με την έκθεση στον ήλιο. Ανάλογα με τον βαθμό τής έκθεσης στον ήλιο ο κίνδυνος θανάτου από σκλήρυνση κατά πλάκας μειώθηκε σε ποσοστό 76% (Occup Environ Med 2000;57:418-421). Μια μελέτη για τη σκλήρυνση κατά πλάκας, που έγινε σε βόρειες χώρες συμπεριλαμβανομένου τού Καναδά, τής Μεγάλης Βρετανίας, τής Δανίας και τής Σουηδίας έχει δείξει, ότι οι άνθρωποι, που έχουν γεννηθεί τον Μάιο (μετά τον χειμώνα) έχουν αυξημένο κίνδυνο για σκλήρυνση κατά πλάκας, ενώ αυτοί, που έχουν γεννηθεί το Νοέμβριο, που ευεργετούνται από τα υψηλότερα καλοκαιρινά επίπεδα βιταμίνης D τής μητέρας κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών τής εγκυμοσύνης, έχουν μειωμένο κίνδυνο για σκλήρυνση κατά πλάκας (Munger K., Zhang S., OʼReilly E. et al., Vitamin D intake and incidence of multiple sclerosis, Neurology 62, 60-5, 2004).

Η έκθεση στον ήλιο προστατεύει

από πολλές μορφές καρκίνου

     Εδώ και πολλά χρόνια οι δερματολόγοι προειδοποιούν να αποφεύγουμε τον ήλιο, για να προστατευτούμε από τον καρκίνο τού δέρματος. Αποφεύγοντας όμως την έκθεση στον ήλιο το σώμα μας δεν μπορεί να παράγει βιταμίνη D. Οι επιστήμονες πάντα γνώριζαν, ότι η βιταμίνη D είναι σημαντική για την υγεία. Αλλά από το 1989 άρχισαν να ανακαλύπτουν, ότι η βιταμίνη D παίζει έναν σημαντικό ρόλο σε όλα τα κύτταρα τού σώματος και υπέθεσαν, ότι η έλλειψη βιταμίνης D μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για καρκίνο.

     Πρόσφατες επιδημιολογικές μελέτες αποδεικνύουν, ότι η μειωμένη έκθεση στον ήλιο, επειδή οδηγεί σε μειωμένα επίπεδα βιταμίνης D στο σώμα, αυξάνει τον κίνδυνο για πολλές μορφές καρκίνου. Συγκεκριμένα έχει βρεθεί, ότι η έκθεση στον ήλιο προστατεύει από 16 μορφές καρκίνου, μεταξύ των οποίων τού μαστού, τού προστάτη, τού κόλου (εντέρου), τού λεμφώματος non-Hodgkin, τού ενδομητρίου και των ωοθηκών. Τα ποσοστά αυτών των μορφών καρκίνου είναι υψηλότερα στις βορειοανατολικές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών τής Αμερικής, που έχουν λιγότερη ηλιοφάνεια και χαμηλότερα στις νοτιοδυτικές περιοχές, που έχουν μεγαλύτερη ηλιοφάνεια. Υπολογίζεται, ότι περίπου 50.000 - 63.000 ετήσιοι θάνατοι στην Αμερική και 19.000 - 25.000 ετήσιοι θάνατοι από καρκίνο στη Μεγάλη Βρετανία θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί είχαν επαρκή ποσότητα βιταμίνης D.

     Σύμφωνα με τον Cedric Gerald, «αυτή η ανάλυση εκτιμά τον αριθμό των περιπτώσεων και των ζωών, που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί και τη μεγάλη εξοικονόμηση, που θα προέκυπτε από την προσπάθεια μείωσης των ποσοστών διαφόρων μορφών καρκίνου με τη βελτίωση των επιπέδων βιταμίνης D». Πιο συγκεκριμένα υπολογίζει τη μείωση τής εμφάνισης αυτών των μορφών καρκίνου, που θα προέκυπτε από τη λήψη βιταμίνης D ή όχι περισσότερο από 10-15 λεπτά καθημερινής υπαίθριας δραστηριότητας στον ήλιο. (Grant W., Gerald F., Holick M., Comparisons of estimated economic burdens due to insufficient solar ultraviolet irradiance and vitamin D and excess solar UV irradiance for the United States, Photochemistry and Photobiology).

     Ο Peter Hyde στο βιβλίο του ʽʼSunlight, Vitamin D and Prostate Cancer Riskʼʼ αποδεικνύει, ότι η ανεπαρκής έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία UV-B, που είναι απαραίτητη για τη δημιουργία τής βιταμίνης D, αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο τού προστάτη. Ο συγγραφέας ερευνά πέντε από τούς πληθυσμούς, που χαρακτηρίζονται από υψηλά ποσοστά θανάτου από καρκίνο τού προστάτη: τούς Αφρο-βορειοαμερικανούς, τούς Νορβηγούς, τούς Σουηδούς, τούς Ελβετούς και τούς Δανούς και δείχνει, ότι η ανεπαρκής φωτοσύνθεση είναι κοινή σε όλους αυτούς τούς πληθυσμούς.

     Αλλά πώς η ηλιακή ακτινοβολία προφυλάσσει από τον καρκίνο του προστάτη; Η καλσιτριόλη, μια στεροειδής ορμόνη, που μεταβολίζεται από την 25-υδροξυβιταμίνη D, αναχαιτίζει την αύξηση των καρκινικών κυττάρων τού προστάτη, συμβάλλει στην απόπτωση, στον προγραμματισμένο δηλαδή θάνατο των κυττάρων και μειώνει την επιβλαβή δράση τής IGF (insulin-like growth factors), που εμπλέκεται στούς καρκίνους τού προστάτη, τού μαστού και τού κόλου (εντέρου).

Η ηλιακή ακτινοβολία προφυλάσσει επίσης από τον καρκίνο τού μαστού και τού ορθού κόλου. Οι θάνατοι από καρκίνο τού ορθού κόλου είναι δύο φορές υψηλότεροι στις βορειοανατολικές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών απ΄ ότι στις νοτιοδυτικές. Οι ερευνητές εκτιμούν, ότι ο κίνδυνος για καρκίνο τού μαστού θα μπορούσε να περιοριστεί στο μισό με αρκετά επίπεδα βιταμίνης D.

     Η Karin Ekstrom Smedby τού Karolinska Institute και οι συνάδελφοί της διεξήγαγαν μια μελέτη στη Δανία και τη Σουηδία σε 3.000 ασθενείς με non-Hodgkin λέμφωμα και τον ίδιο αριθμό ατόμων ελέγχου, για να διαπιστώσουν αν η ηλιακή ακτινοβολία προκαλεί ή προφυλάσσει από τοnon-Hodgkin λέμφωμα. Οι ερευνητές βρήκαν, ότι αυξημένη έκθεση στην ακτινοβολία UV συνδέθηκε με μειωμένο κίνδυνο για non-Hodgkin λέμφωμα. Αυξημένη έκθεση στην ακτινοβολία UV συνδέθηκε επίσης, αν και πιο χαλαρά, με μειωμένο κίνδυνο για Hodgkin λέμφωμα.

Μύθος, ότι η έκθεση στον ήλιο προκαλεί μελάνωμα

     Οι δερματολόγοι προειδοποιούν να αποφεύγουμε την έκθεση στον ήλιο, διότι έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες να υποστούμε την πιο θανατηφόρα μορφή καρκίνου τού δέρματος, το μελάνωμα. Και όμως οι μελέτες αποδεικνύουν το τελείως αντίθετο.

     Οι ενήλικες που δουλεύουν στην ύπαιθρο ή τα παιδιά, που παίζουν στην ύπαιθρο, εκτίθενται τακτικά στην ηλιακή ακτινοβολία και έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν μελάνωμα από αυτούς, που δουλεύουν ή παίζουν μέσα στο σπίτι. (Hakansonn N. et al., Occupational sunlight exposure and cancer incidence among Swedish construction workers, Epidemiology, 12 5, 552-7, 2001).

     Αντίθετα, οι άνθρωποι που εκτίθενται μη τακτικά στον ήλιο, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξουν μελάνωμα (Kaskel P. et al., Outdoor activities in childhood: a protective factor in 271 matched pairs, Br Aj Dermatol 145 4, 602-9, 2001).

    

     Οι αρχαίοι Έλληνες, αλλά και άλλοι λαοί, ζούσαν κατά τις ζεστές περιόδους γυμνοί κι εκτεθειμένοι στον Ήλιο. Αυτό τούς έδινε την πολυπόθητη υγεία και ευεξία. Οι νέες θρησκείες τού ηλιακού και πνευματικού σκότους, αποφάνθηκαν, ότι το γυμνό σώμα είναι ντροπή και πρέπει να καλύπτεται. Ειδικά τα γεννητικά μας όργανα δεν πρέπει ποτέ να τα δει το φως τού Ήλιου, κάτι, που συμβαίνει και στις μέρες μας. Έτσι, μέχρι σήμερα ζούμε επηρεασμένοι απ΄ τις παράλογες αυτές επιταγές καλυμμένοι μέσα σε ρούχα. Απλά σκεφτείτε, ότι υπάρχουν άνθρωποι, που ζουν και πεθαίνουν χωρίς ποτέ ο Ήλιος να ζεστάνει τα «απόκρυφα» σημεία τού σώματός τους και κυρίως τα γεννητικά τους όργανα. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Η συνωμοσία τού Ήλιου).

     Πρόσφατα επιστημονικά άρθρα προτείνουν, ότι η αυξημένη έκθεση στον ήλιο μειώνει τον κίνδυνο ή να πάθει κανείς μελάνωμα ή να πεθάνει από αυτό (Kennedy C., Bajdick C.D., Willemze R., de Gruijil F.R.,, Bouws Bavinck J.N., The influence of painful sunburns and lifetime exposure on the risk of actinic keratoses, seborrheic warts, melanicystic nevi, atypical nevi, and skin cancer, Journal of Investigative Dermatology 120, 1087-1093, 2003, Berwick M. et al., Sun exposure and mortality from melanoma, Journal of National Cancer Institute 97, 1-15, 2005).

Η περιστασιακή λοιπόν έκθεση τού δέρματος στον ήλιο οδηγεί σε μεγαλύτερο κίνδυνο για μελάνωμα, ενώ η τακτική έκθεση στον ήλιο μάς προστατεύει κατά τού μελανώματος, πιθανότατα επειδή παρέχει μεγαλύτερα επίπεδα βιταμίνης D, τα οποία είναι προστατευτικά κατά τού καρκίνου.

Έκθεση στον ήλιο και άλλες μορφές καρκίνου τού δέρματος

     Άλλες μορφές καρκίνου τού δέρματος είναι το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα και το επιθηλιακό καρκίνωμα. Αυτές οι μορφές καρκίνου είναι εύκολα θεραπεύσιμες. Από αυτές μόνο το επιθηλιακό καρκίνωμα φαίνεται να συνδέεται με την έκθεση -και μάλιστα με την υπέρμετρη έκθεση- στον ήλιο.

Η μη ισορροπημένη διατροφή και όχι η ηλιακή ακτινοβολία

αποτελεί βασική αιτία για την πρόκληση καρκίνου τού δέρματος

Δεν πρέπει να θεωρηθεί η ηλιακή ακτινοβολία ως ο κυριότερος παράγοντας πρόκλησης κάποιων μορφών καρκίνου τού δέρματος (όχι πάντως τού μελανώματος, όπως είδαμε), αλλά ο συνδυασμός μη ισορροπημένης διατροφής και αλόγιστης έκθεσης στον ήλιο σε σημείο, που να προκαλείται ηλιακό έγκαυμα.

     Πολλοί μελετητές πιστεύουν, ότι η ανισορροπία στην πρόσληψη των απαραίτητων λιπαρών οξέων (καταναλώνουμε πολύ περισσότερο ωμέγα 6 λιπαρά οξέα απ΄ ότι ωμέγα 3 λιπαρά οξέα) αποτελεί έναν καθοριστικό παράγοντα για την πρόκληση καρκινογένεσης. Τα σπορέλαια είναι επιρρεπή στην οξείδωση και αν το σώμα μας εκτίθεται στην ηλιακή ακτινοβολία, αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση τού κινδύνου για πρόκληση καρκίνου.

     Η Dr. Lorraine Day, MD, ανέφερε, ότι ποντίκια, τα οποία τράφηκαν με μια υγιεινή δίαιτα, δεν ανέπτυξαν καρκίνο τού δέρματος, όταν εκτέθηκαν στον ήλιο, ενώ το 25% των ποντικών, που τράφηκαν με την τυπική αμερικανική δίαιτα, ανέπτυξαν καρκινικές βλάβες. Η διαφορά ανάμεσα στις δυο δίαιτες ήταν μεταξύ άλλων στην ποιότητα των λιπών.

Επίσης, αν θέλουμε να αποφύγουμε τον καρκίνο τού δέρματος θα πρέπει να καταναλώνουμε αντιοξειδωτικά μέσα από μια διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά καθώς και από διατροφικά συμπληρώματα, παρά να αποφεύγουμε την έκθεση στον ήλιο.

Πόσο και πότε να εκτιθέμεθα στον ήλιο

     Ο ήλιος, όπως είδαμε, κάνει καλό, αρκεί να μην το παρακάνουμε. Υπάρχει ένας τρόπος να καταλάβουμε πότε πρέπει να σταματάμε την έκθεσή μας στον ήλιο: Να παρατηρούμε το σώμα μας. Το σώμα μας συνήθως μάς μιλάει και πρέπει να μάθουμε να το ακούμε. Αν η ηλιακή ακτινοβολία πρόκειται να μάς βλάψει, το σώμα μας θα αισθάνεται άβολα. Αυτό θα πρέπει να μας κάνει να τραβήξουμε το σώμα μας από το ηλιακό φως,  προτού αυτό μας βλάψει.

Οι περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν, ότι η 20λεπτη έκθεσή μας στον ήλιο τρεις φορές την εβδομάδα (πρέπει να εκτεθούν τα χέρια και το πρόσωπο) είναι αρκετή. Και ότι η έκθεσή μας πρέπει να γίνεται πριν τις 10:00 π.μ. ή μετά τις 4:00 π.μ., Όμως, αυτά είναι σχετικά και η έκθεσή μας εξαρτάται από το χρώμα τού δέρματός μας (οι άνθρωποι με σκούρο δέρμα πρέπει να κάθονται περισσότερο χρόνο στον ήλιο από τούς ανοιχτόχρωμους) και από το γεωγραφικό πλάτος που βρισκόμαστε.

     Πάντως υπάρχει και η άποψη, ότι πρέπει να εκτιθέμεθα στον ήλιο, την ώρα ακριβώς, που μάς λένε να αποφεύγουμε. Για να καταλάβουμε καλύτερα αυτή την άποψη, πρέπει να κάνουμε μια μικρή ανάλυση στις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες.

Υπάρχουν τρία είδη ακτινοβολίας: Η UV-A, η UV-B και η UV-C. Η UV-C φιλτράρεται από το όζον. Η UV-A είναι υπεύθυνη για το μαύρισμα τού χρώματος τού δέρματός μας. Η UV-A είναι λιγότερο ενεργητική από την UV-B, έτσι η έκθεσή μας στην UV-A δεν προκαλεί έγκαυμα. Όμως, πρέπει να προσέχουμε, γιατί η UV-A θεωρείται, ότι συμβάλλει στην πρόκληση καρκίνων τού δέρματος, που δεν είναι μελανώματα.

      Η υπεριώδης ακτινοβολία, που κάνει το σώμα μας να παράγει βιταμίνη D, είναι η UV-B. Η ακτινοβολία αυτή μπορεί να προκαλέσει ηλιακό έγκαυμα. Ωστόσο, η UV-B είναι ευεργετική, γιατί συμβάλλει στην παραγωγή βιταμίνης D, που είδαμε πόσο πολύτιμη είναι για την υγεία μας. Αν και η UV-B προκαλεί έγκαυμα, παρακινεί επίσης ειδικά κύτταρα τού δέρματος, που ονομάζονται μελανοκύτταρα, να παράγουν μελανίνη, η οποία είναι προστατευτική. Επιπλέον η UV-B διεγείρει την παραγωγή τής ορμόνης MSH (Melanocyte Stimulating Hormone), μιας σημαντικής ορμόνης για την απώλεια βάρους και την παραγωγή ενέργειας.

     Ο λόγος, που είναι δύσκολο να πάρουμε αρκετή βιταμίνη D από τον ήλιο, είναι επειδή, ενώ η UV-A είναι παρούσα καθ΄ όλη τη διάρκεια τής ημέρας, το ποσοστό τής παρουσίας τής UV-B έχει να κάνει με τη γωνία των ακτινών τού ήλιου. Η UV-B είναι παρούσα μόνο τις μεσημεριανές ώρες στα υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη και μόνο με σημαντική ένταση σε εύκρατα και τροπικά γεωγραφικά πλάτη. Μόνο το 5% τής UV-B περνά μέσα από το γυαλί και δεν διαπερνά τα σύννεφα, τον καπνό και την ομίχλη.

     Αντίθετα 78% τής UV-A διαπερνά το γυαλί. Έκθεση στον ήλιο σε υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη πριν τις 10:00 π.μ. και μετά τις 2:00 μ.μ. θα δημιουργήσει έγκαυμα από την UV-A προτού το σώμα μας παράγει αρκετή βιταμίνη D από την UV-B. Αυτό σημαίνει, ότι η έκθεση στον ήλιο πρέπει να γίνεται τις ώρες που μας λένε να αποφεύγουμε!

Μόνο η έκθεσή μας στον ήλιο για 20 με 120 λεπτά ανάλογα με τον τύπο και το χρώμα τού δέρματος κατά τούς καλοκαιρινούς μήνες (ή τούς χειμερινούς μήνες στα νότια γεωγραφικά πλάτη) θα σχηματίσει αρκετή βιταμίνη D πριν να προλάβει να προκληθεί έγκαυμα.

*     *     *

     Θα πρέπει λοιπόν να συνυπολογίσουμε τα υπέρ και τα κατά τής έκθεσης στον ήλιο. Η έκθεση στον ήλιο μάς προστατεύει από πολλές μορφές καρκίνου, που δύσκολα θεραπεύονται, καθώς και από άλλες εκφυλιστικές παθήσεις, ενώ υπάρχει μιαhttp://wwwaristofanis.blogspot.com/2012/03/blog-post_5174.html μικρή πιθανότητα να προκαλέσει επιθηλιακό καρκίνωμα, μια μορφή καρκίνου τού δέρματος, που η θεραπεία της είναι υπόθεση ρουτίνας. Η με μέτρο πάντως έκθεση στον ήλιο είναι ασφαλής και ωφελεί πολύ την υγεία μας. Η επιλογή και η απόφαση είναι δική σας.

Μάριος Δημόπουλος---------------