Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Ταραξάκο ή πικραλίδα ή ραδίκι του βουνού ή αγριοράδικο


http://laspistasteria.wordpress.com

t11

Ένα πολύτιμο άγριο φαγώσιμο χόρτο παρουσιάζουμε στη λάσπη: το περίφημο Ταραξάκο.
Πολύ γνωστό πολυετές ποώδες φυτό χωρίς στέλεχος, δηλ. όλα τα φύλλα του βγαίνουν παράρριζα (κατ’ ευθείαν από τη ρίζα του).
Γι’ αυτό και όταν το συλλέγουμε, το μαχαίρι μπαίνει λίγο πιο βαθιά στο έδαφος(tip, από τα sos της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς της λάσπης), αλλιώς θα μας μείνουν όλα τα φύλλα στο χέρι, εν αντιθέσει με την πρακτική που κάνουμε στα άλλα είδη ραδικιού , όπου για προστασία της χλωρίδας τα κόβουμε ψηλά στη ρίζα, ώστε μετά να πετάξει ξανά. 

t2

Είναι χειμερινό φυτό, αρχίζουμε να το βλέπουμε από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη.
Πολλαπλασιάζεται και αγενώς (από τα ριζώματα του) αλλά και εγγενώς με σπόρους που ωριμάζουν ταχύτατα και μεταφέρονται με τον άνεμο σε μεγάλες αποστάσεις.
Ανθίζει την άνοιξη, αλλά δεν αποκλείεται να δούμε άνθη και νωρίτερα ή και το φθινόπωρο (όπως καλή ώρα βρήκα εγώ, πριν λίγες μέρες) . Τα κίτρινα άνθη του ανοίγουν το πρωί και κλείνουν το βράδυ. Μπορεί να παράξει άνθη χωρίς γονιμοποίηση.

t3

Υπάρχει σε όλη την Ευρώπη, βόρεια Αμερική και την βόρεια Ασία, γενικά στο βόρειο ημισφαίριο, αν και πλέον έχει αποικήσει παντού σχεδόν στον κόσμο.
Έχει παρά πολλές ποικιλίες που δυσκολεύουν την ταξινόμηση τους αλλά όλες έχουν τις ίδιες ιδιότητες (στην Ελλάδα έχουμε περίπου 7).
Έχει πολύ χαρακτηριστικά οδοντωτά φύλλα (εξ’ ου και το όνομα του στην Αγγλία: «δόντι του λέοντα») ή με λοβούς, και στο κέντρο αναπτύσσει, περισσότερα από ένα, ανθικά στελέχη τα οποία σχηματίζουν ένα κεφάλιο με ζωηρό κίτρινο χρώμα.

t4

t5

t6

Θα το βρούμε παντού, σε λιβάδια, ακαλλιέργητες εκτάσεις, σε βραχώδεις περιοχές, δίπλα στους δρόμους και ως ενοχλητικό «ζιζάνιο» σε χλοοτάπητες..
Το ύψος του δεν ξεπερνά τα 25 εκατοστά.

Συλλέγεται στο νεαρό στάδιο και είναι εξαιρετικής ποιότητας λαχανευόμενο φυτό και με πολύ αξιόλογες φαρμακευτικές ιδιότητες, γνωστές από την αρχαιότητα.
Εκτός από βραστό (μπορούμε να βάλουμε και τις ρίζες , αφού αφαιρέσουμε το εξωτερικό τους), τρώγετε και ωμό σε σαλάτα. Ακόμα και τα πέταλα των λουλουδιών του τρώγονται. Επίσης χρησιμοποιούνται οι ρίζες αποξηραμένες, μόνες τους ή μαζί με το φυτό. Εκτός από τη βοτανοθεραπευτική της δράση τις χρησιμοποιούν και σαν υποκατάστατο του καφέ (μετά από ξήρανση).

t7

t8

t9

Θεωρείται ένα από τα καλύτερα χολαγωγά φυτά και επίσης είναι ένα
εξαιρετικό διουρητικό.

Επίσης είναι πολύ καλό τονωτικό, χωνευτικό και αποτοξινωτικό.

Οι αρχαίοι έλληνες και οι ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Επίσης πολύ γνωστό στην κινέζικη ιατρική και στους άραβες ιατρούς. Ευρεία χρήση είχε και στο μεσαίωνα.
Παρασκευάζονται από αυτό εκχυλίσματα, βάμματα και διαλύματα.
Το φυτό είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α, C, D σίδηρο, κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο.
Το κάλιο που περιέχει έχει την αξία του διότι σαν διουρητικό που είναι δεν έχουμε απώλειες καλίου, καθώς τις αναπληρώνει με το κάλιο που περιέχει.
Το φυτό περιέχει ένα λευκό γαλακτώδη χυμό (Latex).
Η ρίζα και ο γαλακτώδης χυμός περιέχουν μια πικρή ουσία: τη λακτουπικρίνη (τερπενική λακτόνη), καθώς και τανίνες, ινουλίνη καουτσούκ, τριτερπένια, κουμαρίνες, καροτενοειδή και άλλα.

Οι πρωτόγονοι λαοί πίστευαν ότι η πικράδα έδινε δύναμη και ότι μπορούσαν να θεραπευθούν από μία ασθένεια πίνοντας ένα πικρό ποτό.
Φυσιολογικά, αυτό που συμβαίνει είναι ότι κάθε πικράδα δημιουργεί ένα ερέθισμα στον οργανισμό και αυτό έχει σαν επακόλουθο να λειτουργήσουν οι αδένες και να παράγουν υγρά, π.χ. ένα πικρό ορεκτικό ποτό, ανοίγει την όρεξη και θέτει σε κίνηση τη λειτουργία της πέψης. Το ταραξάκο διεγείρει τις εκκρίσεις της χολής.

το σκίτσο του φυτού (από τη βικιπαίδεια)dry-xorta3.jpg
dry-xorta1.jpg
dry-xorta.jpg
βρειτε πριν πατησετε το more, τι χορτα ειναι αυτα που κρεμονται; (και δεν θελω εξυπναδες, ε;)
radiki.JPG
τα χορτα που ειδατε προηγουμενως , ειναι το δημοφιλες, νοστιμοτατο και πολυτιμο χορτο, το αγριοραδικο.
Και αυτη ειναι μια πολυ ενδιαφερουσα τεχνικη συντηρησης αγριων χορτων που βρηκα στη Λακωνια (την τεχνικη αυτη την ονομαζουν “σανό“).
Ας πουμε οτι μαζεψατε αρκετα χορτα (λεμε τωρα….) και βαρεθηκατε να τρωτε καθε μερα επι βδομαδες τα χορτα σε ολες τις παραλλαγες (βραστα, πιτα και παλι βραστα και παλι πιτα), δεν εχετε καταψυκτη (ή τουλαχιστον , οχι μεγαλο), αλλα θελετε να τα απολαυσετε και σε εποχη που δεν τα βρισκετε.
Τι μπορουμε να κανουμε;
  • τα καθαριζουμε καλα
  • τα πλενουμε καλα
  • τα αφηνουμε να στραγγισουν καλα
  • τα περναμε με μια βελονα και χοντρη κλωστη και τα κανουμε οπως φαινονται στη φωτο.
Κανουμε φυσικη ξηρανση ,οχι σε απ’ ευθειας εκθεση στον ηλιο, γιατι μαυριζουν και χανουν πολυτιμα συστατικα, αλλα σε σκια, η οποια μπορει να υποβοηθηθει απο θερμοτητα που διοχετευουμε εμεις (εδω γινεται το σοφο, να τοποθετουνται ψηλα και πανω απο τη μασινα ή αλλιως στοφα – σομπα με ξυλα ειναι, η οποια χρησιμοποιειται για θερμανση αλλα και ως κουζινα – και ετσι σε συντομο χρονο αποκτουμε αρκετη ποσοτητα αριστα αποξηραμενων χορτων .
Κατα και μετα την αποξηρανση, θελει λεπτους χειρισμους , γιατι τα φυλλα θραύονται ευκολα.
Τα στοιβαζουμε προσεκτικα μεσα σε βαμβακερο υφασμα και τα αποθηκευουμε σε καθαρα ξυλινα ή χαρτινα κιβωτια και οταν θελησουμε να τα χρησημοποιησουμε ακολουθουμε παρομοια διαδικασια με τα φρεσκα.
Αφου βρασουμε καλα το νερο, ριχνουμε την πλεξουδα με τα χορτα μεσα στην κατσαρολα και συγχρονως τραβαμε την κλωστη που τα ενωνει.
Ξερω, δυστυχως οτι μαλλον αυτο το σημειωμα δεν θα αφορα σχεδον κανενα, αλλα εγω αυτες οπως παρα πολλες τεχνικες, που εχουν σχεση και με την καθε περιοχη και που εχουν ιστορια εκατονταδων χρονων τις βρισκω μαγικες!
(αυτη η τεχνικη δεν συνανταται στην Ηπειρο και Βορεια Ελλαδα, προφανως γιατι λογω κλιματος εχουμε χρονικα, περισσοτερο κρυο και υγρασια, ετσι τα αγρια χορτα στην κανονικη τους μορφη, φρεσκα δηλ., ειναι σε πολυ μεγαλυτερο χρονικο διαστημα διαθεσιμα).

8 σχόλια:

  1. Μη λες ότι δεν αφορά κανέναν αυτό που γράφεις για την αποξήρανση. Που ξέρεις; Όλο και κάποιον θα αφορά. Εντόπισα το blog σου λίγο καθυστερημένα. Το βρίσκω υπέροχο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σας από έναν λακωνα τα λέμε αρμαθια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάρα πολύ καλή ιδέα. Σε ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η ξήρανση των ραδικιών γινόταν πάρα πολύ πριν βγουν οι καταψύκτες στην περιοχή ΠΡΑΣΤΟΥ Νομού Αρκαδίας .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κοιτάζοντας την τελευταία εικόνα κάτω από τις αρμαθιές των ξεραμένων χόρτων , θα δείτε πως το χόρτο αυτό λέγεται γλυκοράδικο ή χεινοπωριάτικο , δεν είναι ταραξάκο .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολυ χρησιμη η αποξηρανση.Ευχαριστω πολυ.Δεν το γνωριζα και αγοραζα Αλβανικο και Βουλγαρικο απο την Ευριπιδου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή