Βελανιδιά
Η βελανιδιά ή βαλανιδιά ή δρυς είναι γένος φυτών της οικογένειας των φυγιδών με 200 περίπου είδη αυτοφυή του βόρειου ημισφαίριου της γης.
Είναι δέντρα ψηλά, αιωνόβια που βρίσκονται είτε σε πεδινές είτε σε ορεινές περιοχές. Ο καρπός της βελανιδιάς είναι το βελανίδι, χρήσιμο για ζωοτροφές και στη βυρσοδεψία. Το ξύλο όλων των ειδών είναι βαρύ, σκληρό και δεν σαπίζει εύκολα. Χρησιμοποιείται στην οικοδομική, ναυπηγική, επιπλοποιία, στην κατασκευή σανίδων, δοκαριών και παρασκευάζονται από αυτό ξυλάνθρακες πολύ καλής ποιότητας.
Τα κυριότερα είδη που βρίσκονται και στην Ελλάδα είναι :
1- Η ήμερη βελανιδιά ή δρυς αιγίλωψ. Φτάνει τα 30 μέτρα σε ύψος και ευδοκιμεί σε θερμό και ξηρό περιβάλλον, βρίσκεται στις περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου σε πεδινές περιοχές, καθώς και στους πρόποδες των βουνών. Τα φύλλα της είναι δερματώδη, ωοειδή με οξείες παρυφές , χνουδωτά. Ο καρπός της είναι σκληρό κάρυο κυπελλοφόρο και μονόσπερμο. Το κύπελλο του καρπού φέρει πυκνά αγκαθωτά λέπια. Πάντως υπάρχουν και άκαρπα δέντρα και αυτό αποδίδεται στην κακή ανθοφορία. Το ξύλο της είναι βαρύ και πολύ σκληρό. Στην Ελλάδα βρίσκεται στις Κυκλάδες, βόρειες Σποράδες, Αττική, Ρόδο, Κρήτη, Θεσσαλία και Βοιωτία. Από τα κύπελλα των καρπών βγαίνει εκχύλισμα που είναι χρήσιμο στη βαφική και τη βυρσοδεψία.
2- Η βελανιδιά η έμμισχος. Φτάνει σε ύψος τα 25 μέτρα και σχηματίζει μεγάλα δάση στις περιοχές της Βορείου και κεντρικής Ευρώπης Ο κορμός της έχει χρώμα γκριζωπό ή σκούρο γκρίζο και ο φλοιός βαθιές ρωγμές. Τα φύλλα της αναπτύσσονται μαζί με τα άνθη και είναι ενωμένα, λεία και έχουν ακανόνιστους λοβούς. Στην Ελλάδα βρίσκεται σε χαμηλές ορεινές περιοχές και σε υψόμετρο από 800-1000 μέτρα. Είναι γνωστή και με τις ονομασίες ρουπάκι, ρένια και ροτούκι.
3- Η βελανιδιά η άμισχος. Διαφέρει από την έμμισχο στο ότι τα φύλλα της έχουν μικρό μίσχο. Μαζί με την έμμισχο αποτελούν τις άγριες βελανιδιές.
4- Βελανιδιά η Μακεδονική.Φτάνει σε ύψος τα 20 μέτρα και βρίσκεται στις περιοχές των Βαλκανίων. Στην Ελλάδα βρίσκεται με μεμονωμένα δέντρα σε δασικές περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης.
5. Η βελανιδιά η κήρρις συγγενικό είδος με τα προηγούμενα. Βρίσκεται σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες και στην Ελλάδα είναι αναμεμειγμένη με άλλα δέντρα. Γνωστή και με τις ονομασίες τσέρο και ρουπάκι. Ο φλοιός της έχει βαθιές, ευθύγραμμες ρωγμές και τα βελανίδια της είναι μεγάλα, μακριά με κύπελλο που φέρει πολλά λέπια.
Το ξέρατε To λάδι των βελανιδιών εξαφανίζει τις φακίδες.
Το νερό από βρασμένα βελανίδια δίνει στα μαλλιά ωραίο γυαλιστερό μαύρο χρώμα.
Η βελανιδιά αποτελεί φυσικό εμπόδιο στην εξάπλωση μιας πυρκαγιάς. Είναι δέντρο που καίγεται πολύ δύσκολα και αργό, γι’ αυτό είναι πολύ χρήσιμο να υπάρχουν «ζώνες βελανιδιάς» ανάμεσα στα εύφλεκτα πευκοδάση.
Η φλούδα των κλαριών της βελανιδιάς σε έγχυμα καταπολεμά τις αιμορροΐδες, τη διάρροια, τη χρόνια δυσεντερία, τις εντερικές αιμορραγίες και τις μητρορραγίες. Το αφέψημα της φλούδας χρησιμοποιείται κατά των παθήσεων της σπλήνας καθώς και για τη βρογχοκήλη και με εξωτερική επάλειψη για τις χιονίστρες. Οι γαργάρες με το ίδιο αφέψημα ανακουφίζουν τις ερεθισμένες αμυγδαλές και κάνουν καλό σε περιπτώσεις όπως η χαλάρωση των ούλων και η στοματίτιδα. Το αφέψημα από φύλλα βελανιδιάς ρίχνει τον πυρετό και αν το κάνετε γαργάρα ανακουφίζει τον πονόλαιμο. Επίσης χρησιμοποιείται και σαν αντισηπτικό σε πληγές. Καβουρντισμένα βελανίδια που αλέθονται και κατόπιν βράζονται χρησιμοποιούνται σαν φάρμακο κατά του κοκίτη. Τα βελανίδια βαμμένα και επιχρυσωμένα ή καλυμμένα με ασημόσκονη, χρησιμοποιούνται και στη διακόσμηση του σπιτιού, ειδικά τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
Το νερό από βρασμένα βελανίδια δίνει στα μαλλιά ωραίο γυαλιστερό μαύρο χρώμα.
Η βελανιδιά αποτελεί φυσικό εμπόδιο στην εξάπλωση μιας πυρκαγιάς. Είναι δέντρο που καίγεται πολύ δύσκολα και αργό, γι’ αυτό είναι πολύ χρήσιμο να υπάρχουν «ζώνες βελανιδιάς» ανάμεσα στα εύφλεκτα πευκοδάση.
Η φλούδα των κλαριών της βελανιδιάς σε έγχυμα καταπολεμά τις αιμορροΐδες, τη διάρροια, τη χρόνια δυσεντερία, τις εντερικές αιμορραγίες και τις μητρορραγίες. Το αφέψημα της φλούδας χρησιμοποιείται κατά των παθήσεων της σπλήνας καθώς και για τη βρογχοκήλη και με εξωτερική επάλειψη για τις χιονίστρες. Οι γαργάρες με το ίδιο αφέψημα ανακουφίζουν τις ερεθισμένες αμυγδαλές και κάνουν καλό σε περιπτώσεις όπως η χαλάρωση των ούλων και η στοματίτιδα. Το αφέψημα από φύλλα βελανιδιάς ρίχνει τον πυρετό και αν το κάνετε γαργάρα ανακουφίζει τον πονόλαιμο. Επίσης χρησιμοποιείται και σαν αντισηπτικό σε πληγές. Καβουρντισμένα βελανίδια που αλέθονται και κατόπιν βράζονται χρησιμοποιούνται σαν φάρμακο κατά του κοκίτη. Τα βελανίδια βαμμένα και επιχρυσωμένα ή καλυμμένα με ασημόσκονη, χρησιμοποιούνται και στη διακόσμηση του σπιτιού, ειδικά τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
Συνταγές & Γιατροσόφια Αφέψημα γενικής χρήσης: Βράζετε 5γρ. φλούδα σε ένα λίτρο νερού για 10 λεπτά και πίνετε ένα φλιτζάνι του τσαγιού την ημέρα. Αφέψημα για τις χιονίστρες. Βράζετε 25γρ. φλούδα βελανιδιάς σε ίνα λίτρο νερού (4 ποτήρια νερού) μέχρι να εξατμιστεί το ένα τρίτο και ύστερα προσθέτετε λίγη στύψη (πουλιέται στα φαρμακεία). Κάνετε συχνή επάλειψη στις χιονίστρες.
Έγχυμα: Ρίχνετε ένα μπρίκι καυτό νερό (ενάμισι ποτήρι) σε ένα δοχείο με μία κουταλιά της σούπας ψιλοκομμένα φύλλα βελανιδιάς. Τα αφήνετε 10 λεπτά και τα σουρώνετε. Πίνετε από ένα φλιτζάνι πρωί, μεσημέρι και βράδυ.
Εξωτερική χρήση: Το αφέψημα και το έγχυμα της φλούδας χρησιμοποιούνται και εξωτερικά για τοπικά λουτρά σης αιμορροΐδες ης ραγάδες του πρωκτού και σε δερματοπάθειες. Επίσης ένα ζεστό ποδόλουτρο για 20 - 30 λεπτά καταπολεμά τη δυσοσμία των ποδιών.
Έγχυμα: Ρίχνετε ένα μπρίκι καυτό νερό (ενάμισι ποτήρι) σε ένα δοχείο με μία κουταλιά της σούπας ψιλοκομμένα φύλλα βελανιδιάς. Τα αφήνετε 10 λεπτά και τα σουρώνετε. Πίνετε από ένα φλιτζάνι πρωί, μεσημέρι και βράδυ.
Εξωτερική χρήση: Το αφέψημα και το έγχυμα της φλούδας χρησιμοποιούνται και εξωτερικά για τοπικά λουτρά σης αιμορροΐδες ης ραγάδες του πρωκτού και σε δερματοπάθειες. Επίσης ένα ζεστό ποδόλουτρο για 20 - 30 λεπτά καταπολεμά τη δυσοσμία των ποδιών.
Μην το παρακάνετε Η χρήση για μεγάλο διάστημα μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό στο στομάχι, εμετούς, δυσκοιλιότητα ή ακόμα και πόνο στην καρδιά.
Το ανθοΐαμα δίνεται σε άτομα που αποθαρρύνονται εύκολα, αυτή η αποθάρρυνση οφείλεται σε άκαμπτη προσπάθεια ενάντια σε όλες τις πιθανότητες.
Το ίαμα βοηθάει το άτομο ώστε να έχει ικανότητα να ξεπερνά τα προβλήματα της ζωής με κουράγιο. Γίνεται δυνατό και υπομονετικό και στηρίζεται στην κοινή λογική.
Μέθοδος δυναμοποίησης: Ήλιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου